Home / Liedjes / Een baboe die men niet vergeet

Een baboe die men niet vergeet

Schrijver: Jacobus Hendrikus (Koos) Speenhoff (23 oktober 1869 - 3 maart 1945)

Hij leefde als een groene sinkee
een paar uur ver in de kebon
Hij zocht naar een kokki voor zijn makkan
zo een die lekker piepen kon
Hij kwam haar tegen in de kampong
met haar oranje slendang aan
Hij vroeg haar: djalan sama sama
en zij zei zacht: saja toean.

[Refrein:]
Dat is een baboe die men niet vergeet
Zo een die naast je op het matje eet.

Wanneer hij thuis kwam uit de tuinen
van al die koelie soesah moe
Dan kwam ze met een paitje dingin
of met een splitje naar hem toe.
Dan werd hij zacht door haar gemandied
dan stond zijn nassi-goreng klaar
Dan ging ze innig naast hem zitten
en streelde hij haar koele haar.

[Refrein]

Er kwam een chocolade-baby
waar hij wantrouwerig naar keek
Het was een anak perampoean
die slechts van achter op hem leek
Eens schreef zijn meisje uit Den Bommel:
“Zeg Jan, ben jij mij heus wel trouw?”
Dan keek hij lachend naar Sarina
en riep de baby: tida maoe.

[Refrein]

Sinkee = plagende aanduiding van de Europeaan, die voor het eerst in Indië is
(want eigenlijk is het de benaming voor de Chinees, die voor 't eerst in Indië is).