Ik had een wapenbroeder Maar nu heb ik hem niet meer Hij is in de strijd gebleven Hij liet voor ’t land zijn leven Ach wat minde hij mij teer Ach wat minde hij mij teer
Ik had een wapenbroeder Een zoon van werkersras Die reeds van kindsaf wende Aan honger en ellende Waar rondom welvaart was Waar rondom welvaart was
Ik had een wapenbroeder Goedhartig van natuur Toch liet hij d’ zijnen achter En ging als mensenslachter Gedwongen in het vuur Gedwongen in het vuur
Ik had een wapenbroeder Een zeer godsdienstig mens Toch ging hij om te moorden In strijd met Christus’ woorden Gewapend naar de grens Gewapend naar de grens
Er vielen duizendtallen Op het bloedig veld van eer Omdat zij als soldaten Hun broederplicht vergaten Die zegt de wapens neer Die zegt de wapens neer
Ik had een wapenbroeder Geen dapperder dan hij De oorlog riep ons samen De roffel sloeg… wij kwamen En gingen zij aan zij En gingen zij aan zij
Ach broeder, ‘k zie u weder Dat lenigt mijn verdriet Daar waar geen angst of vrezen Geen oorlog meer zal wezen Daar kent men scheiden niet Daar kent men scheiden niet
Dit is een Duits liedje dat in 1809 geschreven is door Ludwig Uhland (1787-1862). Het werd veel gespeeld op begrafenissen van militairen en oud-strijders
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
