Ge moet eens komen als de trap afgezaagd is

Wat hoort men nu weer op ons dagen
Een aardig spreekwoord, ja gewis.
Het is zooiets van trap afzagen,
Ge moet eens komen zoo precies.
Het klinkt zoo aardig in mijn ooren
En ’t doet elk lachen ja van pret,
Dus zal het liedje u bekoren,
Of anders zet de stoof in bed.

Refrein:
Kom, kom, kom.
Je moet maar eens komen,
Is het spreekwoord hier gewis,
Dan klink het als den trap ja afgezaagd is.
Kom, kom, kom.
Het schoonste klinkt ja zeker net
En ’t is van zet de stoof in ’t bed,
Dat doet ons lachen van de pret.

Hoort nu hoe ik kwam te vernemen
Wat dit spreekwoordje beduidt,
‘k Ontmoette laatst op mijn wegen
Ja zoo een lieve rare snuit.
Zij was met haar minnaar aan ’t spreken,
ja ook van trouwen, ’t was wat kras,
En ’t meisje was weldra gebleken
Riep tot haar minnar vol ambras:

Refrein:
Kom, kom, kom.
Ge moet eens komen roept ze,
Ach mijne Louis.
Kom. kom, kom.
Want als de trap is afgezaagd
Dan is het veel te laat beklaagd,
En dan wordt ge weerom gejaagd.

Een getrouwd vrouwtje, zeer verlegen,
Kwam eens in ’t midden van den nacht,
Ja door de donker stille wegen,
Met haar minnaar lief en zacht.
Zij fluisterde zoo’n zoete woorden,
Och lieveling mijn harte dief,
Het was zoo aardig ’t geen ik hoorde,
Zij sprak hem toch zoo hartelijk lief:

Refrein:
Kom, kom, kom.
Ge moet eens komen,
Roept ze wat gejaagd.
Kom. kom, kom.
Want dan vindt ge zeker belet,
Ja zoo iemand in mij salet,
Ach dat is zeker niet korrekt.

Zoo was een stoeferke, een prater,
Die geen attentie nam aan ’t woord,
Maar zeker geene vrouwen hater,
Was met de meisjes goed ’t akkoord.
Zoo was hij met een afgesproken
En ging vol moet met haar covent,
Maar iemand die had lont geroken
Een stem die riep, ’t was hare vent:

Refrein:
Kom, kom, kom.
Ge moet eens komen,
Riep hij ja heel onversaagt.
Kom, kom, kom.
Ja kom dan eens bij ons Jeannet,
Dan vindt gij bij ons belet,
Wij lachen samen dan van de pret.