Geef mij mijn Amsterdam terug

Als jongen reeds ben ik de halve wereld door geweest,
Reizen stond mij heel mijn leven aan,
Maar heusch van alle steden in Europa, trok het meest
Mokum mij aan
Als ik in den vreemde zat, dan werd ik vaak benauwd,
Heimwee greep me o zoo dikwerf aan,
Dacht ik aan mijn vaderstad,
Sprong ik op en zong spontaan,
Breng mij naar Amsterdam terug,
Breng mij naar Amsterdam terug,
Geef mij mijn Amstel in de zomerzonneschijn,
Geef mij mijn zitje op ’t leuke Rembrandtplein.
Breng mij mijn Amsterdam terug,
Breng mij mijn Amsterdam terug,
In Mokum staat er ’s middags nog een diender op de tram,
Dus breng mij naar Amsterdam
Een Amsterdamsche jongen die de wereld heeft gezien,
Vindt zijn eigen stad nog eens zoo schoon,
Het is er knus en op de vlakte is het bovendien
Buitengewoon.
In Londen en Berlijn daar raak je al je centen kwijt,
In Parijs je beurs en je verstand,
Als ‘k maar een kwartje heb
Vind ik Mokum int’ressant.
Breng mij naar Amsterdam terug,
Breng mij naar Amsterdam terug,
Geef mij mijn Amstel in de zomerzonneschijn,
Geef mij mijn zitje op ’t leuke Rembrandtplein.
Breng mij mijn Amsterdam terug,
Breng mij mijn Amsterdam terug,
In Mokum staat er ’s middags nog een diender op de tram,
Dus breng mij naar Amsterdam.
Ik wil naar Amsterdam terug voor ’n heilig ideaal,
D’r zit een Amsterdammer in een cel,
Die moest omdat ie z’n plicht deed in de bajes-een schandaal
U snapt me wel,
Zoo’n stoere Amsterdammer die moest eereburger zijn,
Een sieraad is hij voor de burgerij,
‘k Ga naar de rechters toe
En smeek, laat onze Schroder vrij.
Geef hem z’n Amsterdam terug,
Geef hem z’n Amsterdam terug,
Geef hem zijn Amstel in de zomerzonneschijn,
Geef hem zijn zitje op ’t leuke Rembrandtplein.
Breng hem zijn Amsterdam terug,
Breng hem zijn Amsterdam terug,
In Mokum staat er ’s middags nog een diender op de tram,
Dus breng hem naar Amsterdam.