Gelukkig is een hond

Tot onderwerp voor dit liedje
Koos ik de hond, dat lieve dier
Ik wijd aan Hek en aan Petietje
dit lied van humor en satir’…
Had ik de keus, ik zeg ’t bij dezen
wanneer ik eens reincarneer
vroeg ik of ’t als hond mocht wezen
en ‘k zong voor onze lieve Heer:

[Refrein:]
Gelukkig is ’n hond
Hij licht maar enkel z’n pootje
En ’t zaakje is gezond…
Gelukkig is ’n hond!

Laatst had ik ’s morgens lang gezeten
in een der steden, in de soos
‘k Had veel gedronken, niets gegeten
nu, dat gebeurt me niet altoos
Toen ik naar huis ging, liep ‘k te vloeken
van rechts naar links, door heel de stad
Maar waar ik zocht, in alle hoeken
ik vond maar geen… u weet wel wat!

[Refrein]

’t Gebeurt hier vaak in Insulinde
dat iemand dwarsgezeten wordt…
De chef zegt woedend: ‘Ik zal je vinden!’
en het ontslag volgt binnenkort
Zo raakte laatst een mijner vrienden
zijn brood en baantje eensklaps kwijt
En daar hij zowat niets verdiende
zong hij bedroefd en zwart van nijd:

[Refrein]

Indies bekende groot-doen-manie
dat adverteren in de krant:
‘Verloofd’, ‘Gehuwd’… Zo’n advertentie
plaatst hier zelfs iemand zonder stand
En dan ’t bespott’lijk ‘kennismaken’
dat handjes geven, naam gemeld!
Na ’n kwartier weet geen dier snaken
aan wie hij zich heeft voorgesteld!

[Refrein]

Echtscheidingen zijn hier alle dagen
geen enkel echtgenoot blijkt rein
Maar om een scheiding aan te vragen
moet zelfs in Indië reden zijn
Waarom toch is ’t hier kort na ’t trouwen
gedaan met ’t huwelijks plezier?
Omdat veel mannen en veel vrouwen
al te lichtvaardig denken hier:

[Refrein]

Tot slot wil ik nog resumeren
waarom ik graag ’n hond wou zijn:
geen hond draagt peperdure kleren
nooit zijn z’n schoenen hem te klein
Geen hond heeft last van geld verkwisten
Geen hond leeft ooit boven z’n stand
Geen hond heeft last van journalisten
die op hem schelden in hun krant!

[Refrein]