Home / Liedjes / Hadt je me maar is edelachtbaar!

Hadt je me maar is edelachtbaar!

(Wijze: Hadt je me maar)
Met dank aan Jeanne Albers voor het insturen van de tekst

Niemand kan ’t haast gelooven,
En ’t is toch zuiver waar.
C. de Gelder is gekozen,
Bijgenaamd ‘Hadt je me maar’.
Het bekende Amsterdamsche
Straattyp van ’t Rembrandsplein,
Met z’n stok – sigarenkistje,
Jongens dat belooft een gein.

Refrein:
Hadt je me maar zit thans in de raad,
Kiezers vooruit dat is JE kameraat
Hadt je me maar, iedereen zegt ’t sebiet
Daar alleen zal ik op rekenen,
Op een ander steun ik niet.

Als hij eenmaal is gezeten,
Meen toch niet ’t is een bak,
Kost een brood weer zeven centen,
Twintig spie een kan cognac.
Voor vier duiten met een passie,
Op de electrische tram.
Voor de woekeraars een galg,
Op ’t midden van de Dam.

Refrein

Voor de jongens van de vlakte
Wordt het nu een goede zaak,
Want die krijgen dan vergunning
Voor ’t zetten van een kraak.
Ieder nachthuis wordt verboden,
Iets wat vroeger ook niet mocht.
Alleen dat mag open blijven,
Waar jenever wordt verkocht.

Refrein

En wanneer de raad gaat praten,
Van de melkknoeierij,
Dan schiet ‘hadt je’ uit z’n sloffen,
En trekt dra aan de partij.
Wij zijn toch geen zuigelingen,
Melk smaakt toch niet kedin.
Pakt dan eerst de kastelein die,
Plompt er veel meer maaiem in.

Refrein

Nu hij lid is, wordt zijn kistje,
Goud verguld, met sneeuwwitgloor.
Word ze stok nu afgewasschen,
Ingelecht met echt ivoor.
In ’t jaar twee rooie ruggen,
Hij verdient dan potverdrie
En een rooie rug van ’t krabben,
Samen heeft hij er dan drie.