(F. van Herzeele) Met dank aan Corry Verhoeven voor het insturen van de tekst
Wie kent er iets op aarde, wat meer ons heeft bekoord. Van zo’n onschatbare waarde, een meer aantrekkelijk oord. Als ’t plekje waar we leefden en kenden vreugd en kruis, Wie zal het ooit vergeten, het dierbaar ouderhuis, Wie zal het ooit vergeten het dierbaar ouderhuis.
Daar werden wij geboren, vertroeteld en bemind, Omringd van moeders zorgen en vaders liefste kind. Daar leerden wij te strijden, in ’s werelds woest gedruis, Maar vonden weder vrede, alleen in ’t ouderhuis, Maar vonden weder vrede, alleen in ’t ouderhuis.
En moeten wij eens scheiden van wat ons ligt aan ’t hart, Toch blijft die band ons binden, verzachtend onze smart. Wij trouwen en wij zoeken ons wel een nieuw tehuis, Doch waar er een te vinden, als het dierbaar ouderhuis, Doch waar er een te vinden als het dierbaar ouderhuis.
Vaarwel geliefde woning, gij lustlot onzer jeugd, Wanneer wij u herdenken, klopt ons het hart van vreugd. Waar God ons moge voeren, in paleis of kluis, Steeds zal men U gedenken, Gij dierbaar ouderhuis, Steeds zal men U gedenken , Gij dierbaar ouderhuis.
