Een levenslustig lichtmatroosje
kwam voor de eerste maal van de zee
Ontmoette daar een heel aardig meisje
in het kleine buurtcafé
Ze zong voor hen die uit gaan varen
bij een oud accordeon
een mooi weemoedig afscheidsliedje
dat hij maar niet vergeten kon
[Refrein:]
Ze zong van de baren, de bruisende zee
die namen haar lied als herinnering mee
Van dat meisje zo blond met haar lachende mond
uit het straatje van het havencafé
De wrede zee had geen genade
want bij een loeiende orkaan
is heel de schuit en het lichtmatroosje
bij nacht de kelder ingegaan
De zeeman vond een laatste haven
ver van het aardse tranendal
Het meisje zong een afscheidsliedje
voor hem die nooit weer komen zal
[Refrein]
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.