Het Scheveninger meisje

Daar kwam eens een meisje bij Scheveningen aan,
Die had er een mandje met vis belaân,
Zij riep er gewis, wie koopt er mijn vis,
‘k Heb haring en rog die nog levendig is.

Een snaakje dat uit er zijn venstertje lag,
Hij knikte dat meisje van goedendag,
Hij riep vol plezier, ‘Zeg zus hoor eens hier,
Verkoop mij een scholletje, drie of vier.’

Wil bruidje u knikken, wie maakt je zoo groen,
‘Wat hagel sinjeurtje, wat wil je mij doen’,
‘Je draait mij een loer, jou olijke boer,
Wil je niet verkoopen, loop dan naar je moer’.

‘Ik wil wel verkoopen, maar gij vraagt naar schol’,
‘Wel meisje, heb jij dan uw mandje niet vol’,
‘Ja haring en rog, die heb ik genog,
Geloof mij sinjeurtje, ik heb niet verkocht’.

‘Maar allemaal haring, daar heb ik niets aan,
Hebt gij bijgeval geen pieterman’,
‘Ik heb er nog twee, en de mijne is drie’,
‘Ik geloof niet sinjeurtje, voordat ik het zie’.

‘Ei, kom dan maar binnen, dan maak ik me los,
Wat heeft u dat zootje aan ’t strand wel gekost?’,
‘Een gulden mijnheer, dat geef ik er voor’,
‘Geef jij maar twee guldens, dan heb je ze hoor’.

De snaak die niet bleu was trok frisch van leer,
De meid riep verlegen:’Foei schaam je mijnheer,
Als gij het niet laat, mij vrij dan verstaat,
Dan roep ik jandomme de meischjes van straat’.

Maar of sinjeurtje gek was, hij achtte het niet,
Hoe meer dat hij stompte, hoe meer dat zij riep,
‘Jandomme schei uit, betaal maar geen duit,
Laat mij voor die satan, de kamer maar uit’.

‘Zij stil jou kaszoutje, ik heb al gedaan,
Daar heb je twee gulden, nu kun je weer gaan,
Als Jacob nu zegt, mijn aardige meid,
Dan moet gij maar zeggen, mijn vis ben ik kwijt’.

Verlof Scheveningster, die haring verkoopt,
Ik raad je dat ge, met geen pieterman loopt,
Bij vrijers of man, dan hebt ge nog kans,
Te proeven een levende pietermans.