Het vacantie-kinderfeest

Hij was nog nooit met spoor of boot
Naar zee of bosch geweest;
Nu mocht ie voor den eersten keer
Mee met ’t Vacantie-feest.
Den dag te voren zei z’n Moe:
‘Om zeven uur naar bed!’
En Jantje kneep zijn oogen toe
En neuride van pret:
Dat wordt de fijnste dag van ’t heele jaar,
Naar buiten gaan we morgen met elkaar.
Waar koetjes loeien
En bloempjes bloeien.
Waar alles lijkt zoo helder en zoo frisch,
Of heel de wereld pas gewasschen is.

En in den morgen, zonne-vroeg,
Schoot Jan zijn kleeren aan,
Al zei z’n Moeder: ’tijd genoeg!’
‘Nee’, was ’t, ‘ik móet er staan.’
Daar ging het, met muziek er bij.
Den weg op naar ’t station,
En Jantje in de lange rij,
Begon zoo hard’ie kon:
Het is de fijnste dag van ’t heele jaar,
Naar buiten gaan we strakjes met elkaar.
De treinen tuffen,
De boten puffen.
Van ongeduld en willen maar vooruit.
En ’t zenuwachtig fluitje gilt het uit.

En toen ie zag het wij-e strand,
De blonde duinenrij,
Net als een trouwe wacht voor ’t land,
Zée aan de andre zij.
Toen klonk een liedje hem in ’t oor
Van wind en zon en zee,
En Jantje zong uit volle borst,
Met wind en golven mee:
Het is de fijnste dag van ’t heele jaar,
Hier buiten speelt een koeltje door je haar,
En lichtjes dansen
Met hele glansen
Op ’t lustig deinend water van den plas.
Of heel de zee van vloeiend zilver is.

Daar stond gereed aan ’t strand-hotel
Een tafel wel bereid,
Nu was het even: zee, vaarwel,
Kort na den middag-tijd.
Het pootjes-baaien en ’t spel in ’t zand
Bracht honger met zich mee,
Dus Jantje keek de tafel rond
En neuride tevreê:
Het is de fijnste dag van ’t heele jaar,
Hier binnen staat een potje voor ons klaar,
Dat goed zal smaken;
We gaan ‘m raken.
Die reuze bal gehakt is lang niet mis,
Het lijkt wel of ie vraagt: ‘zeg, hap ereis!’

En na een dag van spel en lach
Kwam Jantje, hoogst voldaan,
Des avonds om een uur of acht
In Amsterdan weer aan.
De kind’ren wuifden naar den wal
Met zakdoek en met pet
En toen klonk voor den laatsten keer,
Als einde van de pret:
Het was de fijnste dag van ’t heele jaar,
En vroolijk gaan we strakjes uit elkaar,
Maar zou’n niet treuren,
Moest ’t nòg gebeuren.
Helaas, dat fijne dagje is geweest!
Hoera voor het Vacantie Kinder……..feest!