Home / Liedjes / In ‘t hommers Bosche Prieeltje

In ‘t hommers Bosche Prieeltje

Met dank aan Trudy Vlasveld voor het insturen van de tekst

roos bloem

In ‘t hommers Bosche Prieeltje
zaten eens hand aan hand
’t Waren Eduard en zijn Lena
die spraken daar saam hun huwelijk af

Toen sprak Eduard tot Helena
waarom scheide gij van mij
En eer die roos twee maal zal bloejen
zal ik weerom bij u zijn

Eer die roosjes tweemaal bloeiden
Ee den knop ontlooken was
keerden Eduard naar ’t priejeeltje
waar hij eerts met Lena zat

En wat vond hij daar geschreven
op een witten marmer steen
Op die marmer stond geschreven
hier rust Lena gansch alleen

Toen ging Eduard naar een klooster
nam zijn hoed en mantel af
En hij treurde om zijn Lena
tot den dood hem bracht in het graf

Naast elkander zijn ze begraven
en er bloeien roozen aan
Niemand plukt er meer dan onkruid
Niemand plukt er rozen af.



Lied uit een schrift van de opa van Trudy Vlasveld, Willem Verschaeren (02-05-1852 - 13-04-1950). Het lied is hier te beluisteren.



We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie

Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.

Sluiten