
Geëerd publiek, ik wil mijn dank
U in een liedje hooren laten.
Omdat ik vlotter zingen kan
Dan voor de vuist tot u te praten,
Eerst zag ik tegen feesten op,
Nu merk ik dat het niet zoo zwaar is.
De zaal is vol, ik ben tevreê,
Ik voel me best als jubilaris.
De feestcommissie was zoo goed
Om mij te helpen jubileeren.
Het resultaat is onverwacht,
Ik dank de dames en de heeren.
En als na twaalf en ’n half jaar,
De tijd van jubelen weer daar is,
Gun ik ze clandisie weer,
Dat zweer ik ze als jubilaris.
Mijn kleinste meid vroeg van de week
Toen ze de kamer moest verlaten,
‘Waarom moet ik toch altijd weg,
Wanneer er heeren komen praten.
Mag ik nu gauw weer bij u zijn
En als ’t feest nu morgen klaar is,
Wordt u mijn eigen pap dan weer
Of blijft u altijd jubilaris?
Wanneer ik aan mijn vaderland
Iets van belang heb mogen geven.
En als mijn liedjes in ons volk,
Nog vele jaren mogen leven.
En als ik iets gaf wat nodig was,
Wanneer dit alles waar is,
Dan heb ik eerst mijn doel bereikt,
En jubel pas als jubilaris.