Klacht van een klassiaan

Versie 1
(met dank aan Inez voor het sturen van de tekst)

Lieve moeder wilt niet wenen,
Want uw zoon is klassiaan.
Aan de krijgstucht onderworpen,
Is hij naar Vlissingen gegaan.
Dagelijks moet hij exerceren,
In die duinen op en neer.
Presenteren de geweren,
Schildwacht lopen en nog meer.
Presenteren de geweren,
Schildwacht lopen en nog meer.

Thuis gekomen van exerceren,
Moest hij dadelijk naar bureau.
‘Soldaat daar is ’n brief gekomen,
Breek hem open en lees hem voor.’
‘Ach mijn Moeder ligt op sterven,
Mag ik haar nog éénmaal zien?’
Want al zijn wij klassianen,
Daarom zijn wij zo slecht nog niet.
Want al zijn wij klassianen,
Daarom zijn wij zo slecht nog niet.’

‘Neen verlof kan ik U niet geven,
Want gij zijt een klassiaan.
Aan de krijgstucht onderworpen,
Ruk maar in, gij moogt niet gaan!’
“Moet ik als klassiaan dat dulden,
Terwijl mijne Moeder op sterven ligt . .
Neen dan ga ik deserteren,
Met mijn ransel op mijn rug.
Neen dan ga ik deserteren,
Met mijn ransel op mijn rug.

In de Javaanstraat aangekomen ,
Grote God, wat zag ik daar? ….
’t Was mijn innigste geliefde,
Met de handen in elkaar . . .
Ik behoefde haar niets te vragen ,
Want mijn Moeder was reeds dood . . .
Maar … al zijn wij klassianen
De ouders die vergeten we nooit!
Maar … al zijn wij klassianen
De ouders die vergeten we nooit!

(Een klassiaan was iemand die in de strafklasse geplaatst was. Dat was geen speciale marinetuchtmaatregel. Doch bij de marine liepen de klassianen meer in de gaten, omdat ze niet zoals bij het leger naar Vlissingen (later naar Hoorn, doch sedert de eerste wereldoorlog opgeheven) werden gezonden, doch aan boord hun straftijd uitdienden. Vóór 1907 gingen ook mariniers als klassiaan (met minimum straftijd van 7 maanden) naar Vlissingen. Toen in 1907 de mariniers de scheepsdienst, ook bij plaatsing aan de wal mee liepen, werd de toepassing van deze straf voor de mariniers met die van de matrozen gelijk gesteld.)
Versie 2
(met dank aan Frans Pennings voor het sturen van de tekst)

Lieve moeder wil niet weenen
Want uw zoon is klassiaan
Aan de krijgsmacht onderworpen
En naar Vlissingen gegaan
Dagelijks moet hij exerceren
In de duinen op en neer
Presenteren de geweeren
Schildwacht spelen en nog meer
Presenteren de geweeren
Schildwacht spelen en nog meer

Van den dienst weer thuis gekomen
Moest ik komen op ’t bureau
Soldaat er is een brief gekomen
Lees hem aar eens even voor
Ach mijn moeder ligt op sterven
Mocht ik haar maar even zien.
Ja al zijn wij klassianen
Zijn wij daarom zo slecht nog niet
Ja al zijn wij klassianen
Zijn wij daarom zo slecht nog niet

Soldaat verlof mag ik u niet geven
Want je bent een klassiaan
Aan de krijgsmacht onderworpen
En voor straf naar hier gegaan
Moet ik als klassiaan dan dulden
Daar mijn moeder op sterven ligt
Ja dan ga ik deserteren
Met de ransel op de rug
Ja dan ga ik deserteren
Met de ransel op de rug

In de Braamstraat aangekomen
Groote God wat zag hij daar
Stond mijn eenigste geliefde
Met de hand in elkaar
‘K behoefde haar niets meer te vragen
Want mijn moeder was reeds dood
Ja al zijn wij klassianen
Den ouder die vergeet men nooit
Ja al zijn wij klassianen
Den ouder die vergeet men nooit