Met dank aan Anneke de Ruijter voor het insturen van de tekst
Klein Toosje zit te naaien, Te naaien voor haar pop. Haar naaldje gaat van prik, prik , prik, Ze kijkt niet één keer op. Wat zou dat toch wel zijn? Met al die kantjes fijn. Met al die strikjes hier en daar, Och wisten wij het maar. Klein Toosje is klaar gekomen, Nu houdt haar naaiwerk op. Het is een aardig jurkje, Een jurkje voor haar pop. ’t Is net of popje lacht, Dat had ze niet verwacht. Ze is nog nimmer naar ik weet, Zo netjes aangekleed.
