Schrijver: G. Tels P zn Op de melodie van: Die Lorelei Met dank aan Bob v.d. Brink voor het insturen van de tekst
Ik wait nait, wat zel ’t toch beduden,
Dat ik zoo miesdereg bin,
Ain vertelsel uut aole tieden,
Dat gaait mie maor nait uut de zin.
’t Is kaold over daip en ’t wordt duuster,
’t Is ales in de rust, groot en klaain,
De leunen van de badde is dudelk,
In ’t heldere waoter te zain.
’t Aorregste schipperswichie,
Van zo’n achtien of negentien jaor,
Dat stait in heur onderliefie,
Zij kamt heur strooblonde haor.
Zij kampt ’t in lange strengen,
En zingt zacht ain deuntje derbie,
Ze zingt van de laifde en van schaaiden,
De snikke vuier net heur verbie.
De snikjong achter aan ’t rouer,
Dei röpt gaoie naovendsaom,
Hai zogt gain liene en gain badde,
Hai kikt maor naor ’t wicht op de praom.
Ze zeggen: hai ’s mit zien hazzens,
Liek tegen de badde aangaon,
En dat haar met heur zingen,
Dat schipperswichie daon.
