Koeltjes suiz’len, doen rits’len het lover Brengen de geuren der bloemen ons over Winden lenen hun diensten de mensen Voeren den zeeman naar ’t land zijner wensen Drijven de schepen vlug voor zich henen Draaien gedienstig de molenstenen Maar plots’ling breekt de stormwind los En vliegt vernielende door het bos En rukt daar de takken van krachtige eiken Vernielt grote schepen en beukt hoge dijken En altijd blijkt zijn vernielende aard Zo doet de storm in zijn teug’loze vaart En altijd blijkt zijn vernielende aard Zo doet de storm in zijn teug’loze vaart
