Home / Liedjes / Leve het Staatspensioen!

Leve het Staatspensioen!

(tekst:? /wijze: De Loreley)
Met dank aan Jan van der Zee voor het insturen van de tekst

Men ziet in ons land oude menschen,
Gebogen en kreupel en stijf,
Zij hebben om werk te verrichten,
Geen krachtige armen aan ’t lijf,
En vragen wij nu aan die oudjes,
Is er voor U geheel niet te doen?
Zij antwoorden allen te zamen,
Wel ja man, het Staatspensioen!

Komt menschen, komt opent de oogen,
Zie rond U wat daar al geschiedt,
Ik wed, in Uw oog wellen tranen,
Bij ’t zien van der ouden verdriet,
Hij werkt en hij ploetert gestadig,
Komt, mag dat zoo’n oude man doen?
Neen, Neen! Immers roept ge nu luide,
Lang leve het Staatspensioen!

Daar zit er een steenen te kloppen,
Hier bedelt er een langs de straat,
En ginds staat er een met “negotie”,
Niet een, die er acht op hem slaat,
De stumperds, de stakkers verhong’ren,
Weet gij, wat daaraan is te doen?
“Komt!” strijden we allen tezamen,
Voor ’t heerlijke Staatspensioen!

‘k Behoef ’t U niet verder te zingen
Wat d’ oudente wachten nog staat,
Hij moet van den honger wel sterven,
Als hij de bedeeling versmaadt.
Hij moet zijn liefdadigheid beed’len,
Weg zijn dan zijn recht en fatsoen,
Dat mag toch niet langer gebeuren?
Sluit U aan bij ons Staatspensioen!