(tekst: Ferry / muziek: H. Frantzen / uitvoering: Kees Pruis 1931) Met dank aan Corry Verhoeven en Karel van de Pol voor het insturen van de tekst
Marie een meid van melk en bloed Die ’t vrijen niet kon laten, Die had in al haar overmoed ’n Zwak voor de soldaten. ’n Generaal, ’n koloniaal, Die trouwde ze beslist. Toen ging ze plots’ling aan de haal. Met zo’n cavalerist. En met z’n sabel aan de rechterhand En z’n Marietje aan den andere kant, Stapte hij blij van zin, ’s avonds de keuken in. Met z’n Marie op de knie, at hij op Op z’n minst voor ’n pop. Elk die dat zag, zong dit refrein op slag:
Refrein: Marie die vrijt, met een huzaar, Een hele tijd, al haast een jaar. En als hij kwam, o lieve heer, Dan kreeg hij ham en nog heel veel meer. Een kaas en een worst ’n volgend keer, Zijn liefde nam geen einde meer.
D’r baas een ouwe heer Die vroeg waar laten ze m’n spullen, Ik had vroeger altijd toch genoeg, Waar blijven toch m’n bullen. Niet een sigaar meer in m’n kist, ‘k Heb in geen maand gerookt. Wanneer ik het niet beter wist, Zou ‘k zeggen dat het spookt. En ons Marietje zeer onschuldig ziet, Zei weet ik veel meneer, ik rook ze niet. Het spookt me door mijn brein, ‘k Denk dat er muizen zijn. Mijnheer zei geloof me vrij, Dat is een muis met ’n sabel opzij. Raad hoe ’t bestaat, waar één mens zoveel laat.
Refrein
Refrein fluiten
Een kaas en een worst ’n volgend keer, Zijn liefde nam geen einde meer.
