Doar in ’t Noorden ligt mien Grönneng,
Grönneng is mien voaderlaand.
Fabrikaant en boer en börger
Waarken ’n aander doar in d’haand.
Doar hei ‘j lu mit knappe koppen,
Staark en ieverg is doar ’t aarbaidsvolk,
Doar heurt thoes de stoere zeeman
Mit zien schoender, kof of tjaolk.
‘k Zwabber mit mien schip aal joaren
Op de groode, groode zee.
‘k Heb het goud, wi’k niks van zeggen,
Moar ‘k heb wenscht noa ’n beter stee.
‘k Mout in Grönneng zain te blieven,
‘k Wor veur ’t vaoren eerlieke woar wat aold;
’t Is mie in Berdan te warem,
En in Sundsvaal veuls te kaold.
‘k Laot mien zeun, hai het de jaoren,
Mit mien schoender an de vaort.
Ik ken vaoren den, as ‘k koier,
Met aol’ zeelu van mien soort,
d’ Haovens rond van ’t goie Grönneng.
Lao, mien Grönneng, daor mout ‘k hen, dat mout!
Daor mien leste jaoren leven…
Den daor staarven… den is mie ’t goud.
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.