(tekst: Willy Pol en Pi Veriss/muziek: J. Portengen )
Refrein: Moeder, jouw zilveren haren, Zacht als fluweel, Zeggen zoveel. ‘k Denk weer aan vroegere jaren, Als ik ze zachtjes streel. Ondanks jouw zorgen, schonk jij ons vreugd En m’n jeugd werd onvergetelijk. Moeder, jouw zilveren haren, Draag jij nu met eer en deugd.
Wanneer je nog klein bent, Besef je nog niet, Hoeveel liefde een moeder kan geven. Veel later — te laat soms — Besef je pas goed, Welk een steun ze steeds was in je leven.
