Met dank aan Antonia Groen Jansen voor het insturen van de tekst
Ik kreeg laatst van mijn moesje een keurig mooie pop
met fijn gestofte laarsjes en een porseleinen kop.
Ze droeg een jurkje met kantjes en een hoedje met een veer.
Een parasol en een ketting en ik weet niet wat al meer.
Ik heb haar laten vallen die keurig mooie pop
en wel in duizend stukjes die porseleinen kop.
Wat moet ik nu beginnen ik schrei mijn oogjes blind.
Mijn popje is gebroken en nu heb ik geen kind.
Dit liedje zong mijn oma (Geertrui Vierling Zoutenbier 1895-1981) voor mij.
