O heldere zon, o duistere maan

O heldere zon, o duistere maan
vaarwel ik derf uw stralen
wanneer mijn vonnis is geveld
mijn hoofd zal nederdalen.
Al eer op ’t veld mijn hoofd doorbrand
geef kameraden mij die hand
Ik leef in deugd
en moet sterven in mijn jeugd.
Ik leef in deugd
en moet sterven in mijn jeugd.

Ik weet het is nog niet te laat
om gratie te verwerven
Maar neen voor mij is geen genaad
ik wil het leven derven.
Men heeft de straf mij opgeleid
dus ben ik reeds daartoe bereid
Vaar, vaarwel ik moet gaan
Mij dunk, ik hoor de tamboer slaan.
Vaar, vaarwel ik moet gaan
Mij dunk, ik hoor de tamboer slaan.

Kom schenk mij nog een glaasje wijn
tot lafenis mijns harte
Kom priester volg mij naar het plein
wees niet belaan met smarte
De werelt ja derf ik hier door
Adju kolonel en groot majoor
In Mons waar ik sterf
van waar mijn ziel, ten hemel zwerf
In, in Mons waar ik sterf
van waar mijn ziel, ten hemel zwerf

Mijn Profoost opent mij de deur
Ik dank u en uw zonen
voor al het goed mij aangedaan
de hemel zal ’t u lonen.
Mijn auditeur door u gestraft
maar volgens plicht, voor mij niet zacht
Ik, ik ben welgemoed
wil komen en zien stromen mijn bloed.
Ik, ik ben welgemoed
wil komen en zien stromen mijn bloed.

Nu zie ik al mijn vrienden staan
die mij met droefheid naderen
Zijn uw geweren wel gelaân
beeft niet doorschiet mijn aderen
Maar neen ik wil niet geblinddoekt zijn
laat mij maar staan op ’t open plein
Ach, ach vrienden schiet
dat ik verlost word van ’t verdriet.
Ach, ach vrienden schiet
dat ik verlost word van ’t verdriet.

Zie kamerade, hier ligt mijn doek
legt aan maar uw geweren
Maar ach ik heb nog een verzoek
om zelf te kommanderen.
Ziet hier mijn borst vooruit begaan
Schiet toch zijt met geen druk belaan
Ach, vrienden schiet
dat ik ontlast wordt van ’t verdriet.
Ach, vrienden schiet
dat ik ontlast wordt van ’t verdriet.

Hierop werd hem het hoofd doorbrand
zodat hij viel ten gronde
Ten hemel hief hij nog zijn hand
toen ’t bloed liep uit zijn wonden
De aanschouwers al van op de wal
stonden verschrikt van zulk geval
Dat, dat nooit een held
met meerdere moed stierf op het veld.
Dat, dat nooit een held
met meerdere moed stierf op het veld.

Een slaaf van het zelfde regement
doet hij opnieuw herleven
want hij moet leven zonder ent
zijne ziel ten hemel streven
Hem bij zijn schepper danken gaan
want hij is verblijd
zijne ziel rust in eeuwigheid