Met dank aan Ingrid Ouwerkerk voor het insturen van de tekst
Moeder onze kraai is dood
Hij is van zijn stokje gevallen
en hij brak daar bij zijn poot
Moeder onze kraai is dood.
Pieter Hobma kent dit lied ook van zijn moeder en vertelt hier het volgende over:
Mijn moeder zaliger (geboren in Utrecht 1929, overleden 2003) vertelde dat dit liedje gezongen werd door niet-gereformeerde kinderen rond de 2e Wereldoorlog op de (voor de aanpassing uit ongeveer 1975) gebruikelijke wijs van het toenmalige Gezang 149 uit het Ned. Herv. Psalmen- en Gezangenboek (Groote God, wij loven U).
Er werd zo een beetje de spot gedreven met de zware, sombere melodie van dit loflied (dat inderdaad best wel een vrolijker wijs verdiende). Opa, gereformeerd ouderling, stoorde zich hieraan, maar moeder, toen zelf jong, glimlachte erom, en vond dat de critici wel gelijk hadden...
