Onze ouwe dag

Als je je leven lang hebt zitten potten
Om op je ouwen dag binnen te zijn,
Als je te zuinig was om ’s te fuiven,
Als je maar tobde in zorg en chagrijn,
Als je dan nog met je oogen kan kijken,
Als ’n mond hebt met tanden er in,
En ze je niet in ’n gekkenhuis stopten,
Dan ben je binnen en heb je je zin.

Als je geen bittertje meer kan verdragen
En je niet rooken mag voor je gestel,
Als je niet slapen kan zonder morphine,
Door je bronchitus of levergezwel,
Als er geen mensch is die met je wil praten,
Als je ’n houpost ben voor je gezin,
Als je dan moeder de vrouw ziet begraven,
Dan ben je binnen en heb je je zin.

Als je je leven lang heb zitten tobben,
’s Nachts in je bed, over dag op kantoor,
Als je je eigen hebt leelijk zien worden,
Ben je genekt en je weet niet waarvoor.
Zoek je naar rust die je toch niet kan vinden,
Zoek je naar troost en je weet niet waarin,
Ga je je rente maar op zitten potten,
Dan blijf je binnen en heb je je zin.

Als dan je huishoudster voor je komt zitten
Die je geen antwoord geeft als je niet snauwt,
Die je niet hoort als je ’s nachts ligt te hoesten,
Die je blijft negeren tot je d’r trouwt,
Als dan je kind’ren je niet meer bezoeken,
Zonder ’n brief met ’n bankje er in,
Als dan je jongen je spaarpot verbommelt,
Dan ben je binnen en heb je je zin.

Als je een paar jaar lang heb liggen lijden,
Dan wordt je dokter je eenige vrind,
Die je soms troost als je bang voor den dood ben,
En met je praat als een ziekelijk kind,
Tot je gaat suffen en wezenloos kijken,
Dan komt je levensverzekering in,
Dan ga je dood en dan wor je begraven,
Dan ben je binnen en heb je je zin.