Op ’n Solex

Wanneer je jarig bent dan ben je vreselijk benieuwd
Je vraagt je af wat krijg ik voor ’n cadeau
Je vrouw en kinderen fluisteren dan heimelijk met elkaar
‘Nog even wachten pa, je krijgt het zo.’
In het huisgezin van Jansen was ’t precies de zelfde sfeer
Maar pa deed net of hij er niets van zag
Toen sprak mama: ‘Kijk in de gang want daar staat iets voor je klaar.’
En daar kwam een nieuwe Solex voor de dag
Zoiets had hij niet verwacht
Hij keek z’n ogen uit
Wat een weelde wat een pracht
’t hele huisgezin zong luid:

Refrein:
Op ’n Solex, op ’n Solex
Zit je als ’n miljonair
Je hoeft alleen maar op te stappen
En dan maar fietsen zonder trappen
Met een litertje benzine ben je klaar
Genoeg voor 100 kilometer, karren maar!
Op ’n Solex, op ’n Solex
Zit je als ’n miljonair.

Des zondags ging hij tuffen naar familie op bezoek
En ome Jan zei prompt: ”t Is een juweel.
Ik heb een flinke spaarpot weet je, zeg ik koop er twee
Voor mij een en nog een voor tante Neel.’
In een hoekje van de kamer in haar eigen schommelstoel
Zat oma stil te kijken voor zich heen
Toen zei ze plotseling: ‘Zeg Jan, ’t is misschien een malle vraag,
Ik betaal het zelf, mag ik er dan ook een?
Als ik op zo’n Solex zit, ik heb zo het gevoel
Zit ik fijn op mijn gemak, net als in m’n schommelstoel.’

Refrein

Een volle neef van Jansen had een crimineel idee
Hij haalde alle luitjes bij elkaar
Hij sprak: ‘Wij met z’n allen richten hier een cluppie op,
Een Solex club genaamd de Vriendenschaar.’
Ome Jan werd penningmeester, bijgestaan door tante Neel
Als voorzitter was Jansen nummer één.
Zo kreeg dan iedereen een baan en toen was het voor elkaar
Oma riep: ‘Ik ga met jullie overal heen.’
En wanneer ze rijden gaan,
Dan klinkt er langs de straat
Altijd weer het zelfde lied luidt gezongen in de maat:

Refrein