’t Knaapje zag een roosje staan,
’t roosje op de heide,
’t had zo’n kleurig kleedjen aan.
Snel is hij er heen gegaan,
’t was of het hem beidde.
Roosje, roosje, roosje, rood,
roosjen op de heide!
’t Knaapje zei: ‘Ik pluk u af,
roosjen op de heide!’
’t Roosje zei: ‘Ik weer u af
en ik prik u voor uw straf;
Wilt gij dat ik lijde?’
Roosje, roosje, roosje, rood,
roosje op de heide!
En het wilde knaapje brak
’t roosjen op de heide!
’t Roosje weerde zich en stak;
maar de knaap rukt van de tak
’t roosjen op de heide.
Roosje, roosje, roosje, rood,
roosje op de heide!
