Met dank aan Ilse Steel en Ino Dekker voor het insturen van de tekst
Sint Maarten, Sint Maarten,
Sint Maarten reed door storm en wind
zijn vurig paard droeg hem gezwind.
Sint Maarten reed met forse moed;
zijn warme mantel dekt hem goed.
Een oude, een oude,
een oude man zat langs de baan
en keek de ridder smekend aan.
“Och help mij toch in mijne nood;
ik vind in deze kou mijn dood.”
Sint Maarten, Sint Maarten,
Sint Maarten innig aangedaan
bleef voor de arme bee’dlaar staan.
Hij trok zijn slagzwaard uit de schêe
sloeg zijn mantel fluks in twee
Sint Maarten, Sint Maarten,
Sint Maarten reed door storm en wind
zijn vurig paard droeg hem gezwind.
Sint Maarten reed met forse moed;
zijn halve mantel dekt hem goed.
Sint Maarten, Sint Maarten,
Sint Maarten van zijn tochten moe;
legt zich te ruste, wel te moe.
Om ’t geen hij die dag heeft verricht,
ziet hij des nachts een helder licht.
De oude, de oude,
de oude man verscheen aan hem
en sprak met zoete hemelstem.
“Ik ben uw Jezus, Gij gaaft mij
dee’z mantelhelft uit medelij. “
Beluister een andere versie van dit lied op YouTube:
