Met dank aan Ria Hoogendijk voor het insturen van de tekst
“Zeg bloempje klein, hoe is je naam?
En wie gaf jou dat kleedje aan?
Ik vind je blanker dan een meeuw!
‘k Geloof nog witter dan de sneeuw!”
“Ach dromend kind, jij weet het niet.
Ik ben een klokje, zo je ziet.
En als de winterwind nog woedt,
dan weet ik dat ik luiden moet.”
“Maar klokje klein, hoe komt het dan
dat ik jou toch niet horen kan?
Ben jij geen klokje dat ook slaat?
Dat ’s avonds zegt ‘het is al laat’?”
“Wel nee, ik sla geen ’ting ting ting’
of speel geen wijsje ‘kling klang king’.
Ik breng u slechts de eerste groet
van alles, van alles, dat nog bloeien moet.”
Ongeveer in 1947 zong ik het liedje mee in een kinderkoortje van de Volkstuinvereniging Nut en Genoegen te Amsterdam.
