(uit de film: Het meisje met de blauwe hoed 1934) (tekst: Alex de Haas / muziek: Max Tak / uitvoering: Lou Bandy)
Wanneer je hebt getekend Het minimum berekend De eerste zoveel jaren dienst in ’t leger doet Maar ook wanneer j’ als jongen Den dans niet bent ontsprongen En enkel voor je nummer bij de wapens moet Dan is de tijd gekomen Om het meisje van je dromen Te zeggen dat je haar voorgoed verlaat Daar voor iemand doe z’n woord gaf aan het vaandel en de staat Trouw aan iets anders niet bestaat
Refrein: Vraag niet mijn jongen, dat wat niet gaat Vaste verkering, dat is niks voor een soldaat Al wat je hebt aan liefde en trouw Hoort aan het vaderland en niet aan jou!
Want zou een hooge ome Er plotseling mee komen Trek jij liefst met je zwikkie ergens anders heen Wou jij ’t er dan op wagen Zoo’n goeien man te vragen: ‘Hoe moet dat, generaal, ik heb een blok aan ’t been?’ ‘Soldaat, was gauw zijn antwoord Voor iemand die aan ’t land hoort Is ’t dienen van twee bazen niet te doen Stuur jij je vastigheid het bosch in want een handje en een zoen, Dat krijg j’ in ieder garnizoen.
Refrein
En komen eens de dagen Om het vege lijf te wagen Daar een of and’re vijand onze grens belaagt Als ’t lieve land in nood is De wanhoop alom groot is En s’avonds in de kranten staat ‘Een held gevraagd’ Dan kunnen vrouw en kind’ren Een man alleen maar hind’ren Bij het off’ren van zijn laatste droppel bloed. Maar een vrijgezellen jongen, die dozijnen kusten groet Die krijgt bij elken zoen meer moed.
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
