(Kees Pruis 1931) Met dank aan Marc Blokland (†) voor het insturen van de tekst
Je loopt nu al een veertien dagen, Mij als een vreemdeling voorbij. Toch zegt je hart als je gaat vragen, Je kunt niet buiten mij.
Refrein: Waarom loop je mij, Zo straal voorbij, Mijn schat? ‘k Heb met jou geen woord, Dat rust verstoort gehad. ‘k Weet jij mint mij nog, Wordt de mijne toch. Waarom loop je mij, Zo straal voorbij mijn schat.
Het was toch lieveling mijn schuld niet, Geloof me toch als ik je zeg, Het meisje waar ‘k mee stond te praten. Dat vroeg me naar de weg.
Refrein Geloof me nou als ik je zweer dat, Ik was je al die dagen trouw. ‘k Weet dat je steeds naar mij informeert schat, Dat doe ik ook naar jou.
