Frans Molenaar leerde aan het einde van de jaren vijftig het vak van couturier in Amsterdam. Na zijn studie liep hij stage bij Charles Montaigne in Parijs en werkte hij onder andere voor Gerard Pipart bij modehuis Nina Ricci.

In 1967 opende zijn eigen salon in Amsterdam-Zuid. Hij ontwierp vooral tijdloze, klassieke kledingstukken en presenteerde twee collecties per jaar. Zijn kleding had een duidelijke signatuur. Vaak met geometrische patronen, een eenvoudige klassieke schnitt en veel zwart-wit motieven. Frans Molenaar was de eerste die bij terugkomst uit Parijs de mode daar niet nadeed, maar echt een eigen stijl had. Heel grafisch, strak, modern. Het was mode met een eigen gezicht.

Molenaars handelsmerk waren biesjes, de zogenaamde pipings, meestal in een contrastkleur, die hij plaatste langs kragen, in stofknopen, langs zomen en vaak ook in de coupenaden. Die biesjes waren een mooie manier van afwerken, gaven een grafisch effect en kleedden mooi af.

Molenaar zei altijd dat hij van couture alleen niet kon leven. Daarom ging hij in zee met modewarenhuis C&A, voor wie hij onder meer betaalbare maatpakken ontwierp die een groot succes bleken. ‘Bij C&A zijn ze dol op me. Het loopt als een gek’, zei hij daarover in de Volkskrant. Ook ontwierp hij bedrijfskleding voor onder meer de Haagse reinigingsdienst, Albert Heijn en de landmacht. Hij kreeg daar veel commentaar op van critici die hem verweten dat hij het maken van haute couture combineerde met commerciële opdrachten. Molenaar trok zich daar niets van aan want deze opdrachten leverden hem een gezond en rendabel bedrijf op. Molenaar maakte in totaal bijna honderd collecties. In september 2014 toonde hij zijn 89^ste collectie aan het publiek.