Simca 1200S Coupé

Nu ben ik nooit zo’n liefhebber geweest van het Franse merk Simca, want de afwerking vond ik altijd typisch Frans, dus wat met de Franse slag en dus wat goedkoop. Maar de Coupé vond ik toch wel een beauty. En geen wonder, want die was ontworpen door de Italiaanse designer Giorgetto Giugiaro van de ontwerpstudio Bertone en ja, dan krijg je natuurlijk iets moois.

Een lijnenspel dat erg leek op de Fiat 850 Coupé. Ik kon er vaak en met genoegen naar kijken, want schuin boven ons op de Carel Reinierszkade in Den Haag woonde de familie Van Sonderen die er zo één hadden in het donkergroen. Hij stond dus vaak voor de deur. Ik kan mij nog herinneren dat dochter Loekie met de Coupé op stap wilde, maar dat hij niet wilde starten. Ik legde haar vader en broer uit hoe je hem moest aanduwen en nam zelf plaats achter het stuur. Gang maken in zijn twee, contact aan en koppeling op laten komen, maar helaas ook dat mocht niet helpen. Irritant natuurlijk, maar dat terzijde.

Zoals gezegd een fraai en elegant coupé-model. Veel chroomaccenten en luxe afgewerkt. Het interieur was mijn grootste probleem. Het sportstuur was in een te lichte houtkleur en het dashboard had drie mooie klokken, maar de houten afwerking was een beetje goedkoop plakplastic en dat gold ook voor de tuimelschakelaars. De kuipstoelen zagen er overigens prima uit, alleen was de rugleuning niet verstelbaar, maar dat was normaal voor die tijd. Op zich zat je lekker achter het laag staande stuurtje.

Rijden met deze Coupé was ook een genoegen. Schakelen deed hij heel soepel en dat was maar goed ook, want als je lekker sportief wilde rijden, moest je hem flink op toeren houden en frequent schakelen, wat het rijden alleen maar leuker maakte. Tjonge wat konden die Italianen toch mooie auto’s ontwerpen.