Typiste

Een typiste houdt zich bezig met tekstverwerking. Het beroep typiste is eigenlijk geheel verdwenen omdat tekstverwerking tegenwoordig uitsluitend nog op een computer gedaan wordt. De benaming typist is dan ook iets van vroeger toen men nog op typemachines teksten uitwerkte. In deze tijd was het erg belangrijk dat iemand snel en foutloos kon typen. Het beroep typiste valt tegenwoordig dan ook meer onder het beroep secretaresse. De ouderwetse typemachine heeft het in zijn geheel afgelegd tegenover de moderne computer.

Zo was het vroeger niet mogelijk om verschillende lettertypes te gebruiken wat op een computer geen enkel probleem meer is. Het is het erg belangrijk dat iemand blind kan typen. De toetsenborden van tegenwoordig zijn hier speciaal voor ingericht.

Om in het bezit te komen van het zogenaamd typediploma is het nodig dat iemand blind kan typen en minimaal 100 aanslagen per minuut kan halen. Het snel kunnen typen is in de praktijk vaak nodig zoals tijdens een vergadering waar genotuleerd dient te worden. Het foutloos kunnen typen is erg belangrijk echter minder dan vroeger toen er direct op papier getypt werd.

Het grote nadeel van het direct typen op papier was dat dit niet onzichtbaar te verwijderen was. De meesten van ons kennen ze nog wel de flesjes Tipp-Ex, vaak een redder in nood!
Hiermee was een fout op papier te corrigeren maar de correctie bleef altijd zichtbaar.

Vele jaren werd het werk zo gedaan. Aan het einde ’ geautomatiseerd’. Waar echter nog geen oplossing voor was, was het transport van de data van het ene systeem naar het andere. Dus werden ook de typistes gemoderniseerd en werden datatypisten genoemd. Het gerammel van de typemachine werd vervangen door het gerammel van de toetsenborden en matrixprinters die gegevens uitspuwden die overgetypt moesten worden.

En… de typkamers. Hier werden gegevens met behulp van een schrijfmachine op papier gezet. Als er kopieën nodig waren plaatste de typiste een vel carbon tussen het papier. Het carbon zorgde voor een doordruk en dat was de copie. Het hoofd van de typkamer controleerde, voor dat hij zijn handtekening onder het betreffend stuk zette, het getypte, en zaten er fouten in dan kon de typiste terug naar haar schrijfmachine om alles opnieuw te doen. De hele dag klonk het geratel van de schrijfmachines, en aan het eind van de werkdag waren de typistes blij dat het er weer op zat.

Foto’s
Boven: Typiste oude stijl
Onder: De typkamer eind jaren veertig