Weet u de volledige tekst van dit gezelschapsspelletje met oude hoeden?
Het ging ongeveer zo:
In 1870 lag Annemie op sterven.
Men ging toen naar haar huisje toe
om een heleboel ’t erven.
Men keek in ’t kabinet, in keuken en buffet.
En wonder, boven wonder ontdekte ik
deze steek.
Zet die maar op je buurman hoofd
en die weer op een ander.
weet iemand de melodie hiervan? Ik ken het in de “Maaike Meu” variant, eveneens met het jaartal 1870. Het hoedenspel werd gespeeld op een familiefeest van oorspronkelijke bewoners van Broek in Waterland. Merkwaardige naam, Maaike Meu. Het moet een rijk persoon geweest zijn, met veel familieleden in jongere generaties, anders ga je niet kijken of er nog wat te erven viel. De echte Maaike Meu was de moeder van stadhouder Willem IV en na het overlijden van haar echtgenoot van regentes voor haar minderjarige zoon van 1711 tot 1731. Na zijn dood was ze wederom regentes, nu voor zijn minderjarige zoon en haar kleinzoon, stadhouder Willem V, van 1759 tot haar dood in 1765. Zo werd ze een soort Moeder van de Natie en verwierf haar bijnaam als een soort koosnaam. Voor veel regerende vorsten van Europa geldt dat Maria-Louise, evenals haar jong gestorven echtgenoot, tot hun voorouders behoort. Veel erfgenamen dus. Maar deze Maaike Meu overleed al in 1765. Welke Maaike Meu kan hier bedoeld zijn die in 1870 overleed?
In 1870 is Maaykemeu gesturven
en ik ging daar eens kijken
of ik nog wat kon urven (erven)
Ik keek in ’t kabinet, in keuken en buffet
ik vond een ouwe hoed, die heb ik opgezet.
Ik zet hem op mijn buurmans(vrouws) hoofd
dat heb ik Maaykemeu beloofd.
Nodig is een doos met hoeden of petten. Je kunt ze eerst allemaal uitdelen of bij de laatste regel de hoed bij je linkerbuur op het hoofd zetten, zodat je 1 man met een hoed krijgt. Dan de laatste regel en bij de 2 man op het hoofd (dit duurt misschien te lang). Dit is het liedje maar heb geen melodie, maar zingend lezen dan kom je al een hel eind:
In 1890 kwam tante jet te sterven,
Ik stond bij haar in het testament
En moest nog van haar erven.
Ik keek in het kabinet [= kast],
Daar vond ik deze pet.
Die heb ik bij mijn buurman op de kop gezet.
Van tirelalala, van tirelalala,
Die heb ik bij mijn buurman op de kop gezet.
(dan de hoed of pet aan de linkerbuurman geven)
Een andere versie stuurde Miep ter Beek ons op:
weet iemand de melodie hiervan? Ik ken het in de “Maaike Meu” variant, eveneens met het jaartal 1870. Het hoedenspel werd gespeeld op een familiefeest van oorspronkelijke bewoners van Broek in Waterland. Merkwaardige naam, Maaike Meu. Het moet een rijk persoon geweest zijn, met veel familieleden in jongere generaties, anders ga je niet kijken of er nog wat te erven viel. De echte Maaike Meu was de moeder van stadhouder Willem IV en na het overlijden van haar echtgenoot van regentes voor haar minderjarige zoon van 1711 tot 1731. Na zijn dood was ze wederom regentes, nu voor zijn minderjarige zoon en haar kleinzoon, stadhouder Willem V, van 1759 tot haar dood in 1765. Zo werd ze een soort Moeder van de Natie en verwierf haar bijnaam als een soort koosnaam. Voor veel regerende vorsten van Europa geldt dat Maria-Louise, evenals haar jong gestorven echtgenoot, tot hun voorouders behoort. Veel erfgenamen dus. Maar deze Maaike Meu overleed al in 1765. Welke Maaike Meu kan hier bedoeld zijn die in 1870 overleed?
In 1870 is Maaykemeu gesturven
en ik ging daar eens kijken
of ik nog wat kon urven (erven)
Ik keek in ’t kabinet, in keuken en buffet
ik vond een ouwe hoed, die heb ik opgezet.
Ik zet hem op mijn buurmans(vrouws) hoofd
dat heb ik Maaykemeu beloofd.
(Zo zongen wij het in het Westland)
Hoeden en pettenlied
Nodig is een doos met hoeden of petten. Je kunt ze eerst allemaal uitdelen of bij de laatste regel de hoed bij je linkerbuur op het hoofd zetten, zodat je 1 man met een hoed krijgt. Dan de laatste regel en bij de 2 man op het hoofd (dit duurt misschien te lang). Dit is het liedje maar heb geen melodie, maar zingend lezen dan kom je al een hel eind:
In 1890 kwam tante jet te sterven,
Ik stond bij haar in het testament
En moest nog van haar erven.
Ik keek in het kabinet [= kast],
Daar vond ik deze pet.
Die heb ik bij mijn buurman op de kop gezet.
Van tirelalala, van tirelalala,
Die heb ik bij mijn buurman op de kop gezet.
(dan de hoed of pet aan de linkerbuurman geven)
Een andere versie stuurde Miep ter Beek ons op:
In 1870 lag Chrissie Meu op sterven
we keken alle kasten na daar was niets te erven
we keken in het kabinet
daar vond ik een ouwe pet
die heb ik bij mijn buurman op zijn kop gezet