In de trein

3 reacties

1. Marijke Kraak-de Valk

   13 december 2015 om 13.19

   echtpaar in de trein (voor Wobke) – W. Wilmink

   Met de allerliefste in een trein
   kan aangenaam en heerlijk zijn.
   De prachtig vormgegeven stoel
   geeft allebei een blij gevoel.

   Voor ’t verre reisdoel kant en klaar
   zit ik dus tegenover haar.
   De trein maakt zijn vertrouwd geluid
   en zij rijdt vóór-, ik áchteruit.

   We zien dezelfde dingen wel,
   maar ik heel traag en zij heel snel.
   Zij kijkt tegen de toekomst aan,
   ik zie wat is voorbijgegaan.

   Zo is de huwelijkse staat:
   de vrouw ziet wat gebeuren gaat,
   terwijl de man die naast haar leeft
   slechts merkt wat zijn beslag al heeft.

   Voor nieuw begin naar nieuw begin
   rijdt zij de wijde toekomst in
   en ik rij het verleden uit.
   En beiden aan dezelfde ruit.
2. Joep Wol

   20 februari 2013 om 15.08

   Echtpaar in de Trein
   Met de allerliefste in een trein
   kan aangenaam en leerzaam zijn.
   De prachtig vormgegeven stoel
   geeft allebei een blij gevoel.
   Voor ‘t verre reisdoel kant en klaar
   zit ik dus tegenover haar.
   De trein maakt zijn vertrouwd geluid
   en zij rijdt vóór-, ik achteruit.
   We zien dezelfde dingen wel,
   maar ik heel traag en zij heel snel.
   Zij kijkt tegen de toekomst aan,
   ik zie wat is voorbijgegaan.
   Zo is de huwelijkse staat:
   de vrouw ziet wat gebeuren gaat,
   terwijl de man die naast haar leeft
   slechts merkt wat zijn beslag al heeft.
   Van nieuw begin naar nieuw begin
   rijdt zij de wijde toekomst in,
   en ik rij het verleden uit.
   En beiden aan dezelfde ruit.
3. Hanneke Peters

   9 februari 2013 om 17.15

   Ik zag het zonlicht op een waterplas
   en weilanden met hekken in het gras,
   en aan een vaart: huizen van achteren.
   Daar leek het leven een veel zachtere
   stemming te hebben dan het ooit nog heeft,
   tenzij men in herinneringen leeft.
   Ik zag de bomen met hun groot geduld:
   geen boom toch vindt het leven onvervuld
   omdat hij staan moet blijven waar hij staat,
   terwijl een koe mag lopen tot het draad,
   en zeer bereisd is, als we ’t vergelijken
   met beuken of eeuwenoude eiken.
   Jaja, zo filosofisch kan men zijn
   in ’t monotone ritme van een trein,
   en ‘k had naar China willen reizen mooi!
   maar moest er helaas uit in ’t Gooi.

   Met dank aan Willem!
   We denken aan je…..