Jolien Visser, jaaaaaa die is het! Heb je toevallig het 2e (en 3e?) coupletten ook?
Ik moest er ook altijd om huilen!
Elly Schouten, deze bedoelde ik niet, maar toch bedankt, die was ik ook helemaal vergeten. Leuk om ‘m weer te lezen.
In het hoekje van de kamer
zat stilletjes op de grond
kleine Jan te snikken
zijn vuistje in zijn mond
Bedoel je die?
Mijn moeder zong die voor mij. Ik vond het zo zielig dat ik altijd moest huilen. Zelf wist ze ook niet meer precies en maakte haar eigen tekst. Ik vroeg wat voor stouts hij dan gedaan had. Ze zei dat hij stiekem iets uit het snoeptrommeltje had gepakt en voor straf niet met zijn moeder mee mocht. En aan het eind zegt ie dan ‘Ik zal het nooit meer doen hoor Moe’.
Hallo Atie,
Van mijn moeder (95) ken ik nog een versje wat er op lijkt maar ik weet niet of ik alles goed onthouden heb en/of dit het versje is dat je zoekt.
Hoor eens jongens, weet je’t al, Jantje heeft een nieuwe bal
T ‘is een felle rooie, O, het is zo’n mooie
Ja, ’t is heus, je hebt misschien, nog nooit zo’n mooie bal gezien.
Jantje gooi de bal omhoog, kijk daar vliegt hij met een boog
Bovenop het vaasje, O, wat schrikt ons baasje.
Wat een vreeslijk ongeluk, nu is’t mooie vaasje stuk.
Daar komt Jantjes moeder aan, Foei, wat heb je nou gedaan?
Buiten op het landje, moet je ballen Jantje
Zal je’t nooit in huis meer doen, kom geef moes maar gauw een zoen.
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
super bedankt! echt heel leuk!! tja, we zullen het nooit weten of Jantje nog mee mocht ☺️
In ‘t hoekje van de kamer
Heel stilletjes op de grond
Zat kleine Jan te huilen
Het duimpje in de mond
Hij was toch zo ondeugend
Die kleine stoute guit
Hij snoepte en mag nu voor straf
Niet met zijn moesje uit
Moes komt de kamer binnen
Al klaar om weg te gaan
En kijkt haar kleine Jantje
Heel even treurig aan
Dan rent Jan op een drafje
Gauw naar zijn moesje toe
En fluistert zachtjes in haar oor
Ik zal het nooit meer doen hoor moe.
Dit is de versie die ik van mijn moeder heb geleerd. Heel treurig, inderdaad. Ik vroeg me altijd af of Jantje alsnog mee mocht met zijn moeder.
Jolien Visser, jaaaaaa die is het! Heb je toevallig het 2e (en 3e?) coupletten ook?
Ik moest er ook altijd om huilen!
Elly Schouten, deze bedoelde ik niet, maar toch bedankt, die was ik ook helemaal vergeten. Leuk om ‘m weer te lezen.
In het hoekje van de kamer
zat stilletjes op de grond
kleine Jan te snikken
zijn vuistje in zijn mond
Bedoel je die?
Mijn moeder zong die voor mij. Ik vond het zo zielig dat ik altijd moest huilen. Zelf wist ze ook niet meer precies en maakte haar eigen tekst. Ik vroeg wat voor stouts hij dan gedaan had. Ze zei dat hij stiekem iets uit het snoeptrommeltje had gepakt en voor straf niet met zijn moeder mee mocht. En aan het eind zegt ie dan ‘Ik zal het nooit meer doen hoor Moe’.
Hallo Atie,
Van mijn moeder (95) ken ik nog een versje wat er op lijkt maar ik weet niet of ik alles goed onthouden heb en/of dit het versje is dat je zoekt.
Hoor eens jongens, weet je’t al, Jantje heeft een nieuwe bal
T ‘is een felle rooie, O, het is zo’n mooie
Ja, ’t is heus, je hebt misschien, nog nooit zo’n mooie bal gezien.
Jantje gooi de bal omhoog, kijk daar vliegt hij met een boog
Bovenop het vaasje, O, wat schrikt ons baasje.
Wat een vreeslijk ongeluk, nu is’t mooie vaasje stuk.
Daar komt Jantjes moeder aan, Foei, wat heb je nou gedaan?
Buiten op het landje, moet je ballen Jantje
Zal je’t nooit in huis meer doen, kom geef moes maar gauw een zoen.