Wat zijn we toch nog fantastisch hé.
ik ben nog fit van lijf en verstand.
Wel wat artrose in mijn heup en mijn knie.
Als ik me buk, is het net of ik sterretjes zie.
Mijn pols is iets te snel,mijn bloeddruk wat te hoog.
maar ik ben nog fantastisch goed…zo op’t oog
Met de steunzolen die ik heb gekregen,
loop ik weer langs’ Heeren wegen,
kom ik in de winkels en ook weer op het plein.
Wat heerlijk zo gezond te mogen zijn.
Wel gebruik ik een tabletje om in slaap te komen
en over vroeger te kunnen dromen.
en ik ben weer vergeten wat ik gisteren nog las.
Ook heb ik wat last met mijn ogen
en mijn rug raakt meer en meer gebogen.
De adem is wat korter, mijn keel vaak erg droog.
Maar ik ben nog fantastisch… zo op ’t oog.
Is het leven niet mooi, het gaat zo snel voorbij,
als ik kijk naar de foto’s, over vroeger van mij.
Dan denk ik terug aan mijn jeugdige jaren.
Wilde ik een jas, dan moest ik heel lang sparen.
Ik ging fietsen en wandelen,overal heen,
en ik kende geen moeheid, zo het scheen.
Nu ik ouder word,draag ik vaak blauw, grijs of zwart
en ik loop heel langzaam, vanwege mijn hart.
Doe het maar op uw gemak, zei de cardioloog.
U bent nog fantastisch… zo op ’t oog
De ouderdom is goud, ja begrijp me wel.
Als ik niet kan slapen en dan tot honderd tel.
Dan twijfel ik, denk ik of dat wel waar is
en of dat beeld van goud niet een beetje raar is.
Mijn tanden liggen in een glas,
mijn bril op tafel, gehoorapparaat in mijn tas.
Mijn steunzolen naast het bed op de stoel.
U weet dus wat ik met die twijfel bedoel.
Trek niets in twijfel, zei de pedagoog.
U bent nog fantastisch goed…zo op ’t oog.
En ’s morgens als ik ben opgestaan
en eerst de afwas heb gedaan,
lees ik het laatste nieuws in de krant.
Ik wil toch bijblijven en naderhand
doe ik van alles, eerst geef ik de planten water,
de kamer stoffen doe ik later.
Wel gaat alles wat traag
heb na’t eten wat last van mijn maag.
Maar ik wil niet zeuren, want ’t mag,
dat is heel gwoon op je oude dag.
Aanvaard het rustig zei de psycholoog..
U bent nog fantastisch goed…zo op ’t oog
echte schoonheid zit van binnen GEDICHTJE VOOR DAMES
Toen de eerste rimpels kwamen was ik in paniek,
ik liet mijn face toen liften in een prijzige kliniek.
Nou, mijn man vond het fantastisch,
mijn gezicht was weer elastisch.
Niks geen rimpels, niks geen vouwen,
net zo glad als bij ons trouwen.
Tot mijn man zei ‘het is misschien gek…
maar jouw kop past niet meer bij je nek’
Ach, een kleine ingreep, ze trekken dit dus strak
en geven hier een sneetje, anders krijg je daar een zak.
Nou, mijn man was heel tevreden
over wat ze met me deden.
De chirurg zat met mijn borsten in z’n maag
want nu zaten die volgens hem veel te laag.
Toen ze waren opgehesen, leken ze een beetje klein,
maar met siliconenvulling mochten ze er best weer zijn.
Nou, ik zag mijn man ontvlammen,
want ik had dus zulke prammen.
Toen op een avond na het vrijen,
keek hij peinzend naar mijn dijen.
En al had ie geen duidelijke kritiek
ik ging toch weer terug naar de kliniek.
Ik had trouwens ook een buikje, dus na enig overleg
liet ik dat meteen ontvetten, ze zuigen dat in no-time weg.
Om tegelijkertijd mijn billen
minstens zo’n stuk op te tillen.
Ik was op ieder feestje weer in tel
maar zat wel heel strak in mijn vel.
Mijn man was niet meer zo op zijn gemak,
want op straat riepen jongens ‘ga je lekker…. ouwe zak’.
Nou, toen kocht ie een toupetje
en een veel te strak korsetje.
Hij ging wandelen en trimmen
en in het fitnesscentrum gymen.
En maandenlang volgde hij een rigoureus dieet,
tot hij zonder reden in de sauna overleed!
Daar stond ik op het kerkhof mooi te wezen aan het graf,
maar nu hij erin lag was de aardigheid eraf.
Nu laat ik de kwabben zwellen
en ik zal u wat vertellen…
Dames, laat je niet verlakken,
laat de boel toch rustig zakken.
Met gladgestreken nekken
valt het leven niet te rekken!
Koester buik en onderkinnen,
echte schoonheid zit van binnen!
Dit zijn drie gedichten over ouderdom.
Ik heb er al eens opgestuurd naar de zelfde naam. Weet niet of het toevallig hetzelfde adres is maar hiermee kunnen ze vooruit.
Er is niets aan de hand en ik voel mij nog fris
want ik ben zo gezond als het maar mogelijk is
’t is alleen dat ik wat jicht in min knieèn krijg
En het praten gaat soms met een piepend geluid
Mijn pols is wat zwak,en wat dun is mijn bloed
Maar ik ben voor mijn leeftijd nog vreselijk goed
Die steunzolen onder mijn voeten dat gaat
Anders zou ik niet best kunnen lopen op straat
Soms wordt mij de slaap nachtelang niet gegund
Maar ik merk dat je ook wel eens zonder kunt
Mijn geheugen wordt minder,soms duizelt mijn hoofd
Maar dat valt niet zo op.geen mens die het gelooft
Denk niet dat ik daar vaak in zorg over zit
want ik ben voor mijn leeftijd nog werkelijk fit
ze zeggen wel dat je de oude dag
Als de,,gouden” leeftijd beschouwen mag
Maar af en toe twijfel ik daar toch wel aan
Als ik ’s avonds wat moe weer naar bed ben gegaan
Met mijn oren in de la ;en mijn tanden in een glas
Met mijn ogen op tafel als ik uitgelezen was
En voor dat ik inslaap bedenk ik mij dan
Zit er niet nog iets los dat ik wegleggen kan
terwijl het mij toch zo slecht nog niet zit
want ik ben voor mijn leeftijd nog redelijk fit
Elke morgen weer stof ik mijn hersens wat af
En ben blij met de dag die het lot mij weer gaf
dan haal ik de krant en ik lees na mijn bad
De overlijdensberichten in het ochtendblad
Als mijn naam er niet bij staat,weet ik dat ik nog leef
Het was dus de bedoeling dat ik nog wat bleef
Ik ontbijt dan met zorg Als de thee is gezet
En regent het erg dan kruip ik weer in bed
Ik geloof dat daar toch wat heilzaam in zit
Want ik ben voor mijn leeftijd nog tamelijk fit
Toen ik jong was waren mijn muilen rood
Mijn lichaam was sterk en mijn lenigheid groot
Toen ik ouder werdt waren mijn slippers blauw
Ik kon dansen en feesten zoveel als ik wou
Nu ik oud ben zijn mijn pantoffeltjes zwart
Ik loop hijgend wat rond en ben soms wat verward
Af en toe ben ik blij dat ik eventjes zit
Maar ik ben voor mijn leeftijd toch heus nog wel fit
Wat is van dit alles tot slot de moraal
Die te leren valt uit dit goedmoedig verhaal
Voor elk die het ouder zijn glimlachend draagt
Als een ander je wer eens ;;hoe maak je het vraagt
Is het beter te zeggen dat het best met je gaat
dan die lui te vertellen ,hoe het echt met je staat
was laatst op een verjaardagsfeestje van een 80 jarige montere dame. Het gedichtja van AMG Schmidt werd voorgelezen. Iedereen lag plat van het lachen!
Ik ben nog fit van lijf en verstand
Gedichtje van Annie M.G. Schmidt
Wat zijn we toch nog fantastisch hé.
ik ben nog fit van lijf en verstand.
Wel wat artrose in mijn heup en mijn knie.
Als ik me buk, is het net of ik sterretjes zie.
Mijn pols is iets te snel,mijn bloeddruk wat te hoog.
maar ik ben nog fantastisch goed…zo op’t oog
Met de steunzolen die ik heb gekregen,
loop ik weer langs’ Heeren wegen,
kom ik in de winkels en ook weer op het plein.
Wat heerlijk zo gezond te mogen zijn.
Wel gebruik ik een tabletje om in slaap te komen
en over vroeger te kunnen dromen.
en ik ben weer vergeten wat ik gisteren nog las.
Ook heb ik wat last met mijn ogen
en mijn rug raakt meer en meer gebogen.
De adem is wat korter, mijn keel vaak erg droog.
Maar ik ben nog fantastisch… zo op ’t oog.
Is het leven niet mooi, het gaat zo snel voorbij,
als ik kijk naar de foto’s, over vroeger van mij.
Dan denk ik terug aan mijn jeugdige jaren.
Wilde ik een jas, dan moest ik heel lang sparen.
Ik ging fietsen en wandelen,overal heen,
en ik kende geen moeheid, zo het scheen.
Nu ik ouder word,draag ik vaak blauw, grijs of zwart
en ik loop heel langzaam, vanwege mijn hart.
Doe het maar op uw gemak, zei de cardioloog.
U bent nog fantastisch… zo op ’t oog
De ouderdom is goud, ja begrijp me wel.
Als ik niet kan slapen en dan tot honderd tel.
Dan twijfel ik, denk ik of dat wel waar is
en of dat beeld van goud niet een beetje raar is.
Mijn tanden liggen in een glas,
mijn bril op tafel, gehoorapparaat in mijn tas.
Mijn steunzolen naast het bed op de stoel.
U weet dus wat ik met die twijfel bedoel.
Trek niets in twijfel, zei de pedagoog.
U bent nog fantastisch goed…zo op ’t oog.
En ’s morgens als ik ben opgestaan
en eerst de afwas heb gedaan,
lees ik het laatste nieuws in de krant.
Ik wil toch bijblijven en naderhand
doe ik van alles, eerst geef ik de planten water,
de kamer stoffen doe ik later.
Wel gaat alles wat traag
heb na’t eten wat last van mijn maag.
Maar ik wil niet zeuren, want ’t mag,
dat is heel gwoon op je oude dag.
Aanvaard het rustig zei de psycholoog..
U bent nog fantastisch goed…zo op ’t oog
echte schoonheid zit van binnen GEDICHTJE VOOR DAMES
Toen de eerste rimpels kwamen was ik in paniek,
ik liet mijn face toen liften in een prijzige kliniek.
Nou, mijn man vond het fantastisch,
mijn gezicht was weer elastisch.
Niks geen rimpels, niks geen vouwen,
net zo glad als bij ons trouwen.
Tot mijn man zei ‘het is misschien gek…
maar jouw kop past niet meer bij je nek’
Ach, een kleine ingreep, ze trekken dit dus strak
en geven hier een sneetje, anders krijg je daar een zak.
Nou, mijn man was heel tevreden
over wat ze met me deden.
De chirurg zat met mijn borsten in z’n maag
want nu zaten die volgens hem veel te laag.
Toen ze waren opgehesen, leken ze een beetje klein,
maar met siliconenvulling mochten ze er best weer zijn.
Nou, ik zag mijn man ontvlammen,
want ik had dus zulke prammen.
Toen op een avond na het vrijen,
keek hij peinzend naar mijn dijen.
En al had ie geen duidelijke kritiek
ik ging toch weer terug naar de kliniek.
Ik had trouwens ook een buikje, dus na enig overleg
liet ik dat meteen ontvetten, ze zuigen dat in no-time weg.
Om tegelijkertijd mijn billen
minstens zo’n stuk op te tillen.
Ik was op ieder feestje weer in tel
maar zat wel heel strak in mijn vel.
Mijn man was niet meer zo op zijn gemak,
want op straat riepen jongens ‘ga je lekker…. ouwe zak’.
Nou, toen kocht ie een toupetje
en een veel te strak korsetje.
Hij ging wandelen en trimmen
en in het fitnesscentrum gymen.
En maandenlang volgde hij een rigoureus dieet,
tot hij zonder reden in de sauna overleed!
Daar stond ik op het kerkhof mooi te wezen aan het graf,
maar nu hij erin lag was de aardigheid eraf.
Nu laat ik de kwabben zwellen
en ik zal u wat vertellen…
Dames, laat je niet verlakken,
laat de boel toch rustig zakken.
Met gladgestreken nekken
valt het leven niet te rekken!
Koester buik en onderkinnen,
echte schoonheid zit van binnen!
Dit zijn drie gedichten over ouderdom.
Ik heb er al eens opgestuurd naar de zelfde naam. Weet niet of het toevallig hetzelfde adres is maar hiermee kunnen ze vooruit.
oud zijn Ik ben best in orde hoor dank je
Er is niets aan de hand en ik voel mij nog fris
want ik ben zo gezond als het maar mogelijk is
’t is alleen dat ik wat jicht in min knieèn krijg
En het praten gaat soms met een piepend geluid
Mijn pols is wat zwak,en wat dun is mijn bloed
Maar ik ben voor mijn leeftijd nog vreselijk goed
Die steunzolen onder mijn voeten dat gaat
Anders zou ik niet best kunnen lopen op straat
Soms wordt mij de slaap nachtelang niet gegund
Maar ik merk dat je ook wel eens zonder kunt
Mijn geheugen wordt minder,soms duizelt mijn hoofd
Maar dat valt niet zo op.geen mens die het gelooft
Denk niet dat ik daar vaak in zorg over zit
want ik ben voor mijn leeftijd nog werkelijk fit
ze zeggen wel dat je de oude dag
Als de,,gouden” leeftijd beschouwen mag
Maar af en toe twijfel ik daar toch wel aan
Als ik ’s avonds wat moe weer naar bed ben gegaan
Met mijn oren in de la ;en mijn tanden in een glas
Met mijn ogen op tafel als ik uitgelezen was
En voor dat ik inslaap bedenk ik mij dan
Zit er niet nog iets los dat ik wegleggen kan
terwijl het mij toch zo slecht nog niet zit
want ik ben voor mijn leeftijd nog redelijk fit
Elke morgen weer stof ik mijn hersens wat af
En ben blij met de dag die het lot mij weer gaf
dan haal ik de krant en ik lees na mijn bad
De overlijdensberichten in het ochtendblad
Als mijn naam er niet bij staat,weet ik dat ik nog leef
Het was dus de bedoeling dat ik nog wat bleef
Ik ontbijt dan met zorg Als de thee is gezet
En regent het erg dan kruip ik weer in bed
Ik geloof dat daar toch wat heilzaam in zit
Want ik ben voor mijn leeftijd nog tamelijk fit
Toen ik jong was waren mijn muilen rood
Mijn lichaam was sterk en mijn lenigheid groot
Toen ik ouder werdt waren mijn slippers blauw
Ik kon dansen en feesten zoveel als ik wou
Nu ik oud ben zijn mijn pantoffeltjes zwart
Ik loop hijgend wat rond en ben soms wat verward
Af en toe ben ik blij dat ik eventjes zit
Maar ik ben voor mijn leeftijd toch heus nog wel fit
Wat is van dit alles tot slot de moraal
Die te leren valt uit dit goedmoedig verhaal
Voor elk die het ouder zijn glimlachend draagt
Als een ander je wer eens ;;hoe maak je het vraagt
Is het beter te zeggen dat het best met je gaat
dan die lui te vertellen ,hoe het echt met je staat
oudworden de ouderdom
met mij is totaal niets aan de hand
ik ben nog zo fit ,van lijf en verstand
wel wat artrose in mijn heup en in mijn knie
Als ik me buk,is het net of ik sterretjes zie
Mijn pols is iets te snel,mijn bloeddruk wat te hoog
maar ik ben nog fantastisch goed zo op het eerste oog
met de steunzolen die ik heb gekregen
kan ik weer redelijk lopen over de wegen
met mijn stok die kan er wel tegen
om te lopen over de hobbelge wegen
nu kan ik weer komen in winkels en op het plein
wat heerlijk om zo gezond te mogen zijn
wel gebruik ik een tabletje om in slaap te komen
en om van vroeger te kunnen dromen
mijn geheugen is niet meer zoals het was
En ik ben vergeten wat ik gisteren nog las
ook heb ik nog wat last van mijn ogen
en mijn rug raakt meer en meer gebogen
De adem is wat korter en mijn keel vaak erg droog
Maar ik ben nog fantastisch goed zo op het eerste oog
Is het leven niet heel mooi ,ook al gaat het erg snel voorbij
zeker als ik kijk naar foto;s over vroeger van mij
dan denk ik terug aan mijn jeugdige jaren
Wilde ik iets nieuws ,dan moest ik heel lang sparen
ik ging fietsen wandelen overal heen
en ik kende geen moeheid zo het scheen
nu ik wat ouder wordt draag ik vaak grijs en zwart
en loop ik wat langzamer ,vanwege mijn hart
doe maar rustig aan zei de cardioloog
U bent nog fantatisch goed zo op het eerste oog
de ouderdom is goud ja begrijp me wel
niet als ik niet slapen kan ,en dan maar tot duizend tel
dan twijfel ik en denk of het wel waar is
En of dat beeld van goud niet een beetje raar is
mijn bril ligt op tafel en mijn tanden in een glas
het gehoorapperaat veilig in mijn tas
mijn steunzolen naast mijn bed op een stoel
u weet dus wat ik met die twijfek bedoel
Trek niets in twijfel zei de pedagoog
u bent nog fantastisch goed zo op het eerste oog
en;s morgens als ik ben opgestaan en de afwas heb gedaan
Lees ik de berichten in de krantik wil toch bijblijven en naderhand
dan neem ik mijn stokje toch maar even
want ik begin wat te beven
En dan doe ik van alles ,geef ik de planten water
de kamer stoffen doe ik wel later
Alles gaat een beetje traag
Want ik heb vandaag weer last van mijn maag
Maar ik wil niet zeuren het mag
het hoort erbij op de oude dag
de dokter zei het normaal u bent nog heel vitaal
U bent nog fantastisch goed zo op het eerste oog
dus ik ga door zo goed als ik kan
Ben blij met dit feest met jullie erbij
want jullie betekenen alles voor mij