Heilige Petrus doe eens open
zo sprak Antoon in zijn droom,
toen hij aan de poort des hemels
klopte zonder angst of schroom
Hij had eerst zijn best rood toogje
en pantoffels aangedaan,
Want, zo dacht de kleine deugniet,
zo mag ik wel binnengaan
En daar kwam de heilige Petrus
haastig met zijn sleutels aan
Zo wat wilt gij hier mijn kleine
Wilt gij soms de hemel in?
Alstublieft was toen het antwoord
Oh daarin heb ik zo’n zin
Maar dat gaat zomaar niet mijn kleine
Ik moet eerst eens even zien
wat uw goede heilige engel
mij voor deugden aan kan bien
