Ik zoek een rijm dat mijn vader vaak liet horen. Hier de fragmenten:
Verdraaid nog toe
Ik zal dichten op de koe
Gij edel dier geeft ons melk en botter
Jonk hoal is op met dat gesnotter
Koe wat staat uw kop fraai op uw romp
Moe Jannes hout mie met de klomp.
Dit is wat ik mij ervan herinner. Als kind vond ik het geinig. Hopelijk levert het iets op.
Lieve mensen, wat ben ik blij met het volledige gedicht na mijn oproep.
Ik zal het ook doorsturen naar mijn zussen van 83 en 86 jaar. Ook zij zullen er blij mee zijn.
Mijn hartelijke dank.
Groet Pia.
Riemen dichten versies maken
Bint dar noe zukke slimme zaken?
k’Zeg oe nee, ‘k make mien stark
Middenonder ‘t boerenwark
Inderhoast un vers te dichten
Woar ‘j de pette veur zult lichten
Gleuf ie ‘t niet. ‘k zal ‘t oe bewiezen
Wacht is ‘t is noe kwart veur vieven
‘k Wed dat binnen un kwartier
Op dit schone vel papier
Een gedicht heb neer è schreven
Net zo goed en net zo bes
As er veur en noa mien `lèven
Ooit een dichtstuk is à wes
Kom loa ‘ksaluk is beginnen
Vrouwe holt oe proaties binnen
en dat kindergoed wat stil
Loat dat lèven wat bedoaren
Want ik wil oe vast verkloaren
Dat ‘k een mooi vers maken wil
Loat es zien woar za’k op dichten
Huweliujkstrouw, nee, kinderplichten,
Van de règen of de snee
Of za’k dichten op mien vee?
Wacht is ja verdreid nog toe
Ik goa dichten op mien koe
Bram heel ernstig noa de grond
Dan noa de zolder, dan in ‘t rond
Hij strijkt zo fors langs neus en hoofd
Als was daar ‘t vers reeds gaar gestoofd
De kinren vechten, huilen. kijven
En Bram begint zijn vers te schrijven
Oh koe wat zijt gij een schoon dier
(wat is het toch een leven hier)
Aals gij mij toelacht uit de stal,
dan weet ik niet hoe ik u prijzen zal
Gij geeft ons melk en kaas en botter
Klaas hou is op met dat gesnotter
En botter en botter en wat nog meer
En ok en ok en ok nog leer
Oh koe gij zijt mijn trouwste vrind
(wel drommels vrouw wat schreeuwt dat kind)
(Zo kan k niet dichten zeg ik oe)
En daarvoor dan ik u mien koe
Wat staat uw hoofd fraai op uw romp
(Va, Jannes houwt mien met de klomp)
Hoe zacht hoe glanzend is oe vel
(Pas op Gaitjan ik zie oe wel)
Hoe lieflijk roept ge telkens boe
Net als, nel als een echte koe
Daarom mijn dier graas vrij en blij
Ginds in de malse klaverwei
Straks keert gij weer door ‘t groene hek
(vrouw sloat dat kind is op de bek
(wat ligt dat jong doar toch te janken)
Woar was ik ok weer, oh juust das krek
Straks keert gij weer door ‘t groene hek
Ba foei roept plotseling onze zanger
‘k Schei uut met dichten ik doe niet langer.
Gerelateerd:
Dichten 2 De pen gedoopt in eigen pijn of bloed is dichter bij de…
Een koe in Apeldoorn Een koe in Apeldoorn, Die had haar staart verloren, Die had haar…
X
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
Nou, Pia… jouw nichtje van 62 vindt dit ook heel geinig, hoor ?
Lieve mensen, wat ben ik blij met het volledige gedicht na mijn oproep.
Ik zal het ook doorsturen naar mijn zussen van 83 en 86 jaar. Ook zij zullen er blij mee zijn.
Mijn hartelijke dank.
Groet Pia.
Riemen dichten versies maken
Bint dar noe zukke slimme zaken?
k’Zeg oe nee, ‘k make mien stark
Middenonder ‘t boerenwark
Inderhoast un vers te dichten
Woar ‘j de pette veur zult lichten
Gleuf ie ‘t niet. ‘k zal ‘t oe bewiezen
Wacht is ‘t is noe kwart veur vieven
‘k Wed dat binnen un kwartier
Op dit schone vel papier
Een gedicht heb neer è schreven
Net zo goed en net zo bes
As er veur en noa mien `lèven
Ooit een dichtstuk is à wes
Kom loa ‘ksaluk is beginnen
Vrouwe holt oe proaties binnen
en dat kindergoed wat stil
Loat dat lèven wat bedoaren
Want ik wil oe vast verkloaren
Dat ‘k een mooi vers maken wil
Loat es zien woar za’k op dichten
Huweliujkstrouw, nee, kinderplichten,
Van de règen of de snee
Of za’k dichten op mien vee?
Wacht is ja verdreid nog toe
Ik goa dichten op mien koe
Bram heel ernstig noa de grond
Dan noa de zolder, dan in ‘t rond
Hij strijkt zo fors langs neus en hoofd
Als was daar ‘t vers reeds gaar gestoofd
De kinren vechten, huilen. kijven
En Bram begint zijn vers te schrijven
Oh koe wat zijt gij een schoon dier
(wat is het toch een leven hier)
Aals gij mij toelacht uit de stal,
dan weet ik niet hoe ik u prijzen zal
Gij geeft ons melk en kaas en botter
Klaas hou is op met dat gesnotter
En botter en botter en wat nog meer
En ok en ok en ok nog leer
Oh koe gij zijt mijn trouwste vrind
(wel drommels vrouw wat schreeuwt dat kind)
(Zo kan k niet dichten zeg ik oe)
En daarvoor dan ik u mien koe
Wat staat uw hoofd fraai op uw romp
(Va, Jannes houwt mien met de klomp)
Hoe zacht hoe glanzend is oe vel
(Pas op Gaitjan ik zie oe wel)
Hoe lieflijk roept ge telkens boe
Net als, nel als een echte koe
Daarom mijn dier graas vrij en blij
Ginds in de malse klaverwei
Straks keert gij weer door ‘t groene hek
(vrouw sloat dat kind is op de bek
(wat ligt dat jong doar toch te janken)
Woar was ik ok weer, oh juust das krek
Straks keert gij weer door ‘t groene hek
Ba foei roept plotseling onze zanger
‘k Schei uut met dichten ik doe niet langer.