Blaadjes uit een levensboek – 30 Diavoorstelling oorlog
Met dank aan Kees van Baardewijk voor het insturen van de tekst
Deze keer geen doorlopend verhaal, maar een paar flitsen uit die boze tijd van W.O.2. Lees en bekijk ze maar als een soort dia’s.
“Vrete motten we. Hier met dat brood”. Tien, twaalf verslonsde, wanhopige vrouwen klossen door de straat. Voor de deur van de bakker verderop blijven ze staan. Dat wordt een bestorming. In de portiek verschijnt de bakker. Hij staat er zwaar en hijgend, een groot mes in zijn hand. Iedereen begrijpt dat hij het zal gebruiken. Half jankend blazen de vrouwen de aftocht.
Mijn zusje komt van het IKB (Interkerkelijk Bureau) waar maagjes van alle gezindten nog een beetje bedacht worden. Mijn moeder haalt begerig een lange vinger langs de allang afgelikte binnenkant van het pannetje.
Bij het bombardement van Rotterdam wordt opa, vluchtend uit zijn huis in de Bergstraat, door een granaatscherf, denk ik, gedood.
Bij het horen van het bericht barstten mijn vader en moeder in snikken uit. Waar is het nog goed en veilig als je ouders zo totaal verslagen zijn?
Mijn vader staat in de keuken. Nou ja, keuken… Het is niet veel meer dan een uitbouwtje van de arremoeige kamer. Hij is aan het worstelen met een lading suikerbieten. Hij maakt stroop en stroopballetjes. Verrukkelijk. De pulp verspreidt een walgelijke stank.
Mijn vader haalt mij op van het logeeradres in Bennekom waar het puur genieten was. We zitten nog maar net in de trein als Engelse vliegtuigen onze trein beschieten. We rennen eruit en weg, het bos in. Weer angst.
Wat is er toch veel te vertellen over die vreselijk oorlog.
Praat met oude mensen die het meegemaakt hebben. Steeds weer nieuwe en andere verhalen.
Dit is deel 30 uit de reeks verhalen van dhr. Kees van Baardewijk genaamd: Blaadjes uit een levensboek.
