Zo heb ik vroeger en gelukkig ik niet alleen zo nu en dan de zak gehad. En met mij gebeurde dat indertijd als een soort mode met zo vele. Met een beetje geluk was een nieuwe broodheer ook weer snel gevonden. En mocht het soms anders zijn kon mij dat ook echt niet zo veel schelen.
Die goeie ouwe tijd en al die andere flauwe kul nu even daargelaten. Er is wel iets veranderd inderdaad, de zak is er ook zomaar niet meer bij. De sufste en luiste proberen er steevast een leuke uitkering uit te slepen. En als het lukt leven zij hun verdere leven gelukkig, vrij en blij.
Die zak en al die regels, formaliteiten, voorschriften zijn nu internationaal. Daar kunnen vakbonden en advocaten nog een leuke boterham in verdienen. In Brussel zitten duur betaalde geleerden die daar dagen over kunnen praten. Als ik dan even aan vroeger denk begin ik echt spontaan gelijk te grienen.
Waar wil ik heen hoor ik je vragen, welnu die zak, die zit mij vreselijk dwars. Als ik een term gebruik als”Bij die scheepswerf heeft 80 man de zak gehad helaas!” Weet iedereen nog steeds hoe triest dan ook gelijk waar ik het over heb. Zo’n 80 stakkers moeten nu hun hand ophouden want ja; zij zitten zonder baas!
Ja, vroeger lag men daar dan wakker van, die arme kinders zonder eten! De wanhoop vaak nabij, die zak die drukte echt loodzwaar op een gezin. Die zak, die zak en steeds maar weer die zak, maar hoe vervelend ook! Die zak, je hebt hem zomaar opeens gekregen ik vraag je nu: Wat zat er in?
Was hij groot of klein, iedereen kent hem maar hoe ziet hij er uit? Waar laat je hem, wat moet je er mee en heeft het naderhand nog enige zin? Het gekregen hebbende, is het ook nog de moeite van bewaren waard? Een gegeven paard kijk je niet in de bek, hoe dom het lijkt je zoekt toch je gewin!
Ik stop er nu maar mee met de gedachte dat internationaal gezien vele luiden. Miljoenen wel, van de zak en aanverwante artikelen grondig kennis hebben genomen. Maar mij geen goed signalement kunnen geven, nog iets van de inhoud kennen. Zo’n wijds en zijds begrip als de zak, zo onbekend hoe zou dat nu toch komen?
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.