Lotgevallen van een thuiskweker (deel 1 In den beginne)

Ik heb het genoegen of ongenoegen gehad, (maar net zo u het zelf invullen wilt) om meer dan tien jaar een tuintje in een van mijn slaapkamers te hebben gehad. Wat begon met een hobby van enkele plantjes voor het raam, werd algauw een tot obsessie gedreven planters waanzin. Nu is het zo, dat het verbouwen van wiet, hennep, verboden is. Althans tot op heden, gezien er nu stemmen opgaan in de tweede kamer om het legaal te maken. Uiteraard onder toeziend oog van de gemeenten en overheid, en uiteraard niet in gezinswoningen. Want controle aangaande omzet en btw heffing voor alles. Denk even aan de heffing op prostitutie en casino’s. Het maakt immers niet uit welke bedrijfstak, als er maar geheven kan worden. Niet voor niets handhaaft men de coffee shops. Daar kan men algauw de behaalde omzet achterhalen en aldus belasten.

Wat ik al zei, wat leuk en spannend begon werd al gauw een paranoïde belevenis waarin inbeelding en werkelijkheid nog nauwelijks van elkaar te onderscheiden waren. De aanvang alleen al als men meer dan een honderd plantjes wil opkweken tot bloei, dus productief. Dit brengt al zoveel onwaarschijnlijke voorbereiding met zich mee, dat men zich halverwege de opbouw begint af te vragen, waar begin ik aan. Het naar binnen brengen van, grond (tuinaarde) een vijftig a zestig zakken van vijftig lib. Of anderzins een dertig kweekbakken met matten. De pomp met honderd liter vat (geen kleintje) voor de voeding en bemesting. Afzuiginstallaties, mega filter, verse luchttoevoer voorziening, slangen en prik druppellaars. Om maar niet te spreken van het voornaamste. De lampen met kappen en bijbehorende trafo’s en kabels voor de installaties hiervan. Het automatische schakelbord voor de juiste temperatuur en de voedingperiodes. Een luchtbevochtiger ook alweer vol automatisch op de Hydro timer. Het hout voor de tafels met geoliede boardplaten waarop het hele zooitje wordt geïnstalleerd. En men dient dat allemaal ongezien naar binnen zien te krijgen. Je verraders slapen immers niet.

Als je dan een week verder bent, en je hebt de kleintjes (jonge hennepplantjes) gezet, om mee te beginnen een makkelijk soort zoals K2, althans zo beweert men. Ik zal niet te veel uitweiden over de teelt, maar eenvoudig is het allerminst. Vergeet nu maar gewoon planten het groeit vanzelf. Of het gezegde het is net onkruid, gaat altijd goed. “Nee dus”.

Wat er zoal kan gebeuren al dan niet door foutieve behandeling van (voedingswaarden), of onoplettendheid, verstopping, wateroverlast, elektriciteit problemen. Dan zijn er nog de plagen wat ook werkelijk plagen zijn. Luizen in alle soorten, al dan niet vergezeld van schimmels.Ik verzeker u dat u in staat bent, uzelf hersendood te verklaren. Daar dit meestal plaats vindt tegen de oogsttijd, dus in de laatste twee weken. Krankzinnige behandelingen met beestjes of chemicaliën (maskers op) doen daarbij aan uw gezondheid nou niet direct goed aan. Het is dan ook een gegeven dat men Lucky mag worden genoemd indien de eerste oogst een succesje heeft. En wel zo dat het geïnvesteerde, wat toch alles bij elkaar een aanzienlijk bedrag is, al dan niet geheel is terugverdiend.

Al gauw begint men dan zich af te vragen of het geheel van de onderneming de paranoïde nachten en levenswijze wel waard is. Die levenswijze bestaat uit het; altijd op je hoede zijn. Het nooit opendoen van uw voordeur. Alles en iedereen laten bellen. Planning en afstemmen met oog op bijvoorbeeld ketelonderhoud welke door de woningstichting eenmaal per jaar wordt gedaan. Dan allerlei onderhoudswerkzaamheden, zoals schilderwerk en reparatie. Men moet dan de hele volop draaiende tuin plat leggen.

Maar men wordt vindingrijk, en gaat eigenlijk ver buiten de werkelijkheid oplossingen bedenken en toepassen. Dat dit niet zo vermakelijk is als de hieronder weergegeven geschiedenis van een thuiskweker, moge duidelijk zijn. Maar dat de hilarische dan wel zeer benauwde situaties achteraf als spannend en vermakelijk kan worden gezien is een feit. Men onthoudt immers altijd de leuke dingen of die met een goede afloop.

Ik zal dan ook proberen mijn ervaringen in deze, al dan niet het vermakelijke met u ter delen. Misschien weerhoudt het u ervan om ook eens zo iets op te zetten. Of trekt het avontuur in deze u zo aan dat u na het lezen, u met de rolmaat de slaapkamers gaat opmeten. Maar nogmaals bezint alvorens u begint.