Was

Ik ben niet zo van is al ben ik dan van gisteren. Nee, ik ben meer van was dus toch meer in het verleden. Toen was immers is de hoop op wat misschien nog komen gaat. In is, is toekomst steeds maar kleiner, het nadeel van het heden.
In was kun je van toekomst immers nog zo heerlijk dromen. In is dan weet je zeker dat het allemaal een illusie is geweest. Je bent nog als een kind, het sprookje lang en gelukkig leven. Daarbij de fantasie, de kracht en ook de opgewekte geest.
Ben ik een ouwe zeur en moet ik mij gaan schamen? Of draaf ik door en ben ik ook niet meer zo bij de tijd? Misschien word ik straks we opeens ontgoocheld wakker. En rest mij een droevig einde met heel oprechte spijt.
Nee beste vrienden ga om mij nu niet de treurmars blazen. Ik heb nog alle dagen schik en leef al mijn fantasieën uit. Maar in het is wil het opeens helaas echt niet meer zo lukken. Die oorlogen en dat geweld, de Olifant met de lange snuit!
Je hebt gelijk met die wrede ouders van klein duimpje. Of wat een feeks de pleegmoeder van sneeuwwitje was. Voor de dierenvrienden de wolf van roodkapjes oma. Echt nooit genoeg, nog 7 geitjes ja dat geeft echt geen pas!
Dat uitgebuite mooie lieve meisje die moest schrobben, dweilen en boenen. Die jaloerse, lelijke pokdalige en verwaande zusters vierden samen lekker feest. Een ploertenzooi, met wreedheid en verdrukking er was geen enkele goede. Maar dat is nu de courage van wat was, dat mist het is. De opgewekte geest!
De geest die bergen kon verzetten, die een toekomst zag. Die door ging tegen beter weten in en de uitslag is bekend. Nog heel erg lang en heel gelukkig werd uiteindelijk hun leven. Niets ging er ooit meer mis, een vreugdevol en happy end!
Ja broer, het leven is heel hard en heeft zijn goede en ook slechte dagen. En net als je dan denkt hoera ik ben er dan word je prompt terug geslagen. Maar in het is hoort het toch zo te zijn, dat hele lange en gelukkig leven? Bedenk dan dat het leven iets anders als een sprookje is en ach het duurt maar even!