Watte?

Waar is die leuke tijd van hoop en verwachting toch gebleven?
Die tijd van spanning, als de maan weer door de bomen had geschenen.
Hij schijnt nog steeds, maar op een toch wel heel erg veranderde jeugd.
Hij is er zelfs nog steeds als de laatste verslaafde uit de disco is verdwenen.

Dan is het weer de tijd dat de makkers hun wilde geraas gaan staken.
Dan gooien zij hun lekkers gewoon in de een of andere hoek.
Want opeens moeten zij blijkbaar toch weer zo vreselijk nodig.
Geen punt hoor, want ze gaan vandaag de dag heel makkelijk uit de broek.

Dat lekkers van de hoek belandt in onze tuin of in het portiek.
In het gunstigste geval de handtekening in graffiti er bij gezet.
In het ongunstigste geval slopen ze ook eerst even nog de boel.
En wat de hele wereld daarvan denkt daar wordt niet op gelet.

Hoort wie tikt daar kinderen, hoort wie klopt daar kinderen?
Zomaar, zonder enige aanleiding de brave burger op zijn bek?
Gewoon, zonder gevoel, voor de lol heel veel geweld gebruiken.
Schiet of steek of schop hem dood, het is toch gewoon te gek!

Hij die de brave kinderen nog het allermeest bemint.
Dat is die leuke pedoseksueel hij kon het ook niet laten.
Zo heeft hij al een kind of drie toch echt heel grof misbruikt.
Gaat weer twee maanden in de ziekenboeg, dat loopt toch in de gaten?

Wel spijtig maar de brave kinderen en de goedheilige man.
Dat is een combinatie die nu toch eigenlijk wel heeft afgedaan.
De een heeft nooit bestaan, en de anderen zijn voorgoed verdwenen.
Maar in dit normen en waarden landje, is het wel lang goed gegaan.