Met dank aan Marianne Homburg voor het insturen van de tekst
De vriezeman heeft weer gedacht
de dag is kort maar lang de nacht
Ik des nachts maar werken
Hij tekende, het ging in een wip
een boom een huis, kasteel en schip.
En meer nog op de ramen.
Door het sleutelgat in huis gegaan,
verstopte hij bij pomp en kraan.
Lei hij zeer kleine naaldjes neer.
Die deden ons ’s morgens toch zo zeer
dat een iedereen zat te brommen
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
