
Oma heeft zo druk te naaien
Op haar neus een grote bril
Maar oh foei dat lastig draadje
Dat niet in het oogje wil
Corrie zag haar oma tobben
Maar ze dacht: “Ik weet wel raad”
En ze kocht twee pakjes naalden.
Stak in ieder oog een draad.
Moeders oude speldenkussen
Kreeg een mooie nieuwe jas,
Daarop kwamen al de naalden
Een cadeautje juist van pas.
Corrie sloop voorzichtig binnen
Oma sliep, dat trof ze fijn!
Oma zou verwonderd vragen:
“Maar…van wie kan dat toch zijn?”
Nu voorzichtig, eerst de spelden,
Dan het bruine pakpapier.
O! Wat maakte dat een leven…
Oma schrikt…: “Wat is dat hier?”
En daar ziet ze op de tafel
Honderd naalden mét een draad
Netjes in ’t gelid gestoken..
Nee maar, wat dat grappig staat.
Corrie’s vrolijk glunder snoetje
Zegt haar wie dat heeft gebracht.
“Kom eens hier”, zegt oma hartelijke
“Kind, heb jij dat zelf bedacht?”
“Dank je schat! Wat is dat aardig.
O, wat heb je mij verrast
Dat is echt een fijn cadeautje
Dat precies bij oma past.”
“Nu zal oma heerlijk naaien.
Breng zo straks je pop maar mee.”
Zo bracht Corrie’s leuk cadeautje
Nog plezier voor alle twee.!