Gistermorgen had klein Keesje, In de straat een ongeluk. Keesje viel pardoes voorover, En zijn linkerbeen was stuk. Niet een beetje maar… nee,nee, ’t Been lag helemaal in twee. Moest klein Keesje nu niet huilen? Nee, het ventje had plezier! Daad’lijk stond hij op en lachte. Had hij dan geen pijn? – Geen zier! Met de stukken van zijn been, Liep hij op een drafje heen
