Met dank aan Rijkje van Gestel voor het insturen van de tekst
Hazenkind Tom was ondeugend geweest, Had eerst tante’s kopje gebroken. Daarna toen zij hem een standje gaf, Verbeeld je zijn tong uitgestoken. Natuurlijk was tante verschrikkelijk boos En gaf hem een klap voor zijn broekje, En zette het ondeugende hazenkind Voor straf een poos in een hoekje. Daar stond hij hij nu, hij huilde tranen met tuiten, Hij veegde zijn neus met zijn oren af, Omdat hij niets had om te snuiten.
