Home / Versjes / Heintje wil op reis

Heintje wil op reis

Met dank aan Mieke Meeuws voor het insturen van de tekst

Een dikke grijze olifant, hij heette geloof ik Heintje,
die wilde graag uit reizen gaan, en ging dus naar het treintje.
Toen Heintje bij ‘t station aankwam, toen kocht hij eerst een kaartje,
bij Constantijn de conducteur, een aapje met een baardje.
En daar komt Heintje bij de trein, hij koopt vlug bij een kraampje
wat chocola, en in de trein kiest hij een plaatsje bij het raampje.
Net als hij zit komt Constantijn om op zijn fluit te fluiten.
De trein begint te rijden nu, en Hein kijkt blij naar buiten.
Maar wat is dat nu bij die bocht? De vloer begint te scheuren!
Het dak zakt in, de bank valt om, wat gaat er nu gebeuren?
De trein staat stil en krak, krak, krak, Hein zakt met beide benen,
door de trein heen, op de rails en op de harde stenen.
Het dak ligt op Heins dikke rug en het scheelde maar een haartje,
of hij verloor tussen de deur, zijn mooie grijze staartje.
En daar is Constantijn, zijn mond staat van verbazing open,
“Jij bent te zwaar, jij dikke Hein, jij moet maar liever lopen,
want jij bent in mijn mooie trein, die pas van vorig jaar is,
nu wel een grote passagier, maar een die veel te zwaar is!”
Zo loopt hij daar, die dikke Hein, en aan zijn beide wangen,
zijn na dit onverwacht verdriet, twee tranen blijven hangen.