Home / Versjes / Het prinsje

Het prinsje

Met dank aan Mieke Cuppen voor het insturen van de tekst

Er was eens een prinsje, zo vrolijk en klein,
Een prinsje dat heel vroeg al koning moest zijn,
Ze zetten op het hoofdje, blond lokkig en teer,
Een kroontje van goud en vol pareltjes neer.
Men hing om zijn schouders zo smal nog en klein,
Een mantel van laken, en wit hermelijn
Men stak in zijn handjes, zo mollig en zacht
Een stafje ten teken van vorstelijke macht.
Toen plaatsten ze het prinsje heel hoog op een troon,
Ze bogen en knielden met zeer veel vertoon.
Maar het prinsje riep spoedig, die kroon is zo zwaar
Ik wil hem niet dragen, bewaar hem nog maar,
En verder die mantel die mij ook nog niet past,
Hangt heren ministers hem weg in de kast,
En het stafje verveelt me, zet dat in de hoek,
En wil mij verschonen reeds van uw bezoek.
Zo ’t prinsje al spelend vergat dra zijn troon
Zijn rijk en zijn mantel, zijn staf en zijn kroon.
En het land zeer genadig die liet hem zijn spel,
De heren ministers regeerden heel wel.